Sevgili İlham Perim | Gülüm Çamlısoy

Örtündüğü isi g/izleme ne olursun ve olmadığın kadar kendin ol, sevgili ilham perim.

Gecenin katığısın varlığımın da diğer yarısı ve anlatmak istediklerim asla seninle sınırlı değil.

Tüysıklet ruhum ve hayli endamlı.

Pespaye gölgeler var yakınımda uzağımda cinsiyetleri belli olmayan.

Kadınlar var şişeleri kirli bedenleri ile tokuşturan ve çocuklar var çocuklar: sürtüşen dogmaların gölgesinde sönen mumlar gibi her biri.

Yetim olmak nedir bilir misin? Sorumu sana sormadım ilham perim sadece harcı âlem yolculuğunda insanların beni öksüz kılmaları da yetmezmiş gibi…

Hayır, ağlamıyorum sadece yakalandığım ahmakıslatandır kâğıda damlayan. Bak, kuruluyorum geride kalanları ve kurmalı bebek gibi söylenen her cümleyi tensiye ediyorum varlığımdan ayrı düşmenin ne anlama geldiğini de öğrendim hem.

Ne o? Misafirlerin mi var? Belli ki yatıya kalacak her biri bilirim de onların neşeli seslerini ve bilirim neşemin solduğunu.

Mevsimin sefasını sürüyor gibi miyim ama bu aldatmasın seni ne de olsa tırnaklarımla kazıyarak geldim ben bu günlere ve borçlu olduğum bir Allah’ın kulu yok yine de bende hakkı olan insanları da unutmadım ve ben her ne kadar bir köşede unutulmuş bekliyor addedilsem de tarafınca unutulmadığım herkese selamlarımı gönderiyorum.

Hayli geç oldu, bilmem mi?

Geç olsun da güç olmasın diyenlere kızgınlığım benim ve her nasılsa erkenden sahip olduklarımı kolay kaybetmiş olsam da geç tanıştığım kadar seninle, sevgili ilham perim az da mücadele vermedik hani seninle senelerce ve günbegün sönüyor içimdeki ateş ve seni başımdan def etmek istesem de biliyorum ki; sen artık benim bir parçamsın: boykot ettiğimse hiçbir şey çünkü herkes olmayı baştan reddettim ben ve senle tutturduğum bu yol çoğu insana anlamsız gelirken ben de onların anlamsızlığına şerh düşüyorum.

İklimden düşen bir buz kitlesi gibi kimi zaman içimde biriken sözcüklerin birlikteliği ve buz tutmuş yüreklerde sadece kayıyorum ben ve kaytardığım mutluluğa filan da tamah etmiyorum.

Kendimce mutluyum seninle zaten sen ve ben artık bir olmuşken bir olmanın birlik olmanın ne anlama geldiğini de insanlar gözüme soka soka gösteriyorlar ve görünürde herkes nasıl da sevecen ve ruh birlikteliği edinmişler birbirleri ile.

Yaratılış sebebimi filansa artık sorgulamıyorum ve ne amaçla yaşadığımı da umursamıyorum tıpkı umursanmadığım gibi dolayısıyla seninle olan dostluğumuzu onaylamıyor çoğu insan.

Seninle olan ilişkimizin en başında kime bahsettimse senin varlığından yüzüme tokat gibi çarptı öfkeleri ve her nasılsa ikimizin dostluğunda haz etmedi çoğu insan artık nasıl bir zararımız dokunduysa ya da dokunacaksa birilerine.

Ben senin nabzını tutarken sen de nazlı nazlı gezinirken ve gün içerisinde nasıl da uzağız birbirimizden ve işte o sihirli d/okunuş ne zamanki el ayak çekilse seninle tenhada buluşup nasıl da uyumla dans ediyoruz:

Asla ayağıma basmıyorsun bense asla incitmiyorum seni ve işte kıyamet bu noktadan sonra kopuyor.

Sayfaya seninle serildiğimizde nasıl da pür dikkat gözlüyoruz yolunu okuyucularımızın zaten edebiyat aşığı ve tarafsız kim varsa bir bir sökün ediyorlar yazılanlara asla haris olmayan asla husumet beslemeyen.

Çok tuhaf farkındayım çünkü ikimizin dostluğu bazılarını mutlu ederken bazense şimşekler çakıyor gözlerinde karanlığın ve gölgelerin ve bize gölge edenlerden yana tüm derdimiz üstelik bir çekincem de yok durduk yere ve ben içimden geldiği gibi sarıp sarmalarken bizim gibileri çünkü edebiyatın yüreğinde asla karanlık olmaz: olsa olsa acıdır ve hüsran biriken ve işte tüm duygular sözcüklere dökülür eğer ki adı aşksa insan yanar da yanar dili çözülür.

Bazense tutulur dili çünkü aşktır suskunluğun ibaresi.

Aşk asla gürültü çıkarmaz.

Aşk yormaz da insanı.

Yoksa yanılıyor muyum?

Öyle ya; kasten canını yakacak değiliz ya insanların üstelik bizim biricik ve masum aşkımızda kâh şimşekler çakar kâh güneş somurtur kâh gök yarılır ve bulutlar da boşaltır içini tıpkı seninle benim yaptığımız gibi.

Bu aşkın alametifarikası işte ve aşk doğurgandır ne çok duygu takılır peşine.

Bazen sadece bir kişi okusun isterken cümleten gelir okurlar da o tek kişinin yerini kimse tutamaz.

Elbet ilham da aşk da bizim tekelimizde değil lakin sen ve ben biricik ve özeliz tıpkı Yaratanın özenle yarattığı tüm insanlar ve duygular gibi.

Esefle bir köşede oturdum tüm gün ve bekledim sadece bekledim.

Kimi beklediğim önemli değil artık bu saatten sonra varsın gelmesin varsın az insan bizi desteklesin ne de olsa masum bir ç/ağrı bizimki asla basmakalıp bir aşk ya da hasret değil…

Uykum gelmez oldu artık senden sonra ve geceyi gün bildim günü gece yine senden sonra.

Senden öncesi mi?

Umurumda değil, ilham perim çünkü sen benim miladımsın ve seninle olan birlikteliğimize yeşil ışık yakanlardan da eser yok artık bu gün ama bu da kapak olsun bize, ilham perim:

Gerecekten sevenler durduk yere terk etmezler dostlarını ve sevdiklerini ve ben o kadar çok terk edildim ki senden önce bu yüzden benden gitmene dayanamam ve sen de unutma ki; ben asla senden gitmem gidemem öyle ki…

Defalarca kendimden gitmişken bir ömür nihayetinde dünyayı tam da terk edecekken seninle kesişti yolum.

Gerisini biliyorsun sen ve ben konuşmadan beni anlayan sadece sen iken varsın aralıksız yazayım da öğrensin herkes gerçek sevginin ve umudun ve hayallerin ne olduğunu.