Dönence | Mehmet Şirin Aydemir

Çığırtkan bir rüzgar kök söktürüyor göğümüzün bahçe kapısına
ezberinde belliki hâlâ zemherinin nedamet ezgisi paralayıp gönül penceremizin pervazını pervasızca saldırıyor

bu buzul rengi çehrelerden gelen canhıraşlar hangi kıyametin uğultusu kül pazarından kopup üstümüze devriliyor

kaçıncı dönencede güneşin sivrilmiş hüzmeleri
alışıla gelmiş akışkan zamanın nasırlı elleriyle
enlemlerden boylamlardan geçip
boynumuza ateşten kement geçiriyor

ümit de ömür de
döndükçe kendi ekseninde
eksildiği ve eskildiğiyle kalıyor,
diyalektik olmayan dünya
dolmayan dolmuş
birini indirip birini bindiriyor.

Mehmet Şirin Aydemir