Bilemezsin | Gülsüm Coşkun
Baktığım her kapı aralığında
Bir anı gülümser zamana
Gözlerimin dokunduğu yerde
Zaman eskimişliğiyle avuçlarımda
Gökkuşağı gibi gülüşlerin
Dökülür dar sokağın sensizliğine
Vakit uzaklaşır düşüncelerimde
Sen dolar gök kubbe
Hiç unutulmamış bir an gülümser
Aniden
Yüzümde gölgelenmiş bir ifade
Seni çağrıştırır bütün bu rüzgâr
Kokunu duyumsarım
İçimde bir telaş
Ayak izlerimizde gelincik kırmızısı
Hala taşıyor bizden kalanları
Elçisi gibi zamanın
Yorgun umutsuz
Kalkar gönlümün sevdasından sana
Aşk yüklü kaç sabah
Bilemezsin
Bir sessizlikti yayılan içime
Bütün vakitlere inat
Şimdi yeniden
İçimde bir çocuk sevinci
Üzgün kırılgan
Terk edilmişlik
Küskünlüğüne hayatın
Derinleştikçe derinleşen hasretin
Kırgın yüreğimde kimsesiz
Sığmıyor yere göğe
Hala koşmakta sana
İçimdeki sensiz çocuk
Dikene bezenmiş bizim sokaklarda
Şimdi akşam
Ay geceyle raks ediyor
Özlemim yıldızlarla
Hangi günün gecesindeydi
Unuttum
Öyle sıcacıktı ellerin
Dokunulmamış mazi gibi
Gözlerinde kayboluşum
Başkalaşmış hüznün
Keder kokuyor yokluğun
Üç dağ içinde
Yokluğun cehennem
Cehennemden de yorgun…
…
Gülsüm Coşkun