Ben Seni | Necdet Arslan

Ben seni en delişmen ilkyazlarda çiçeğe duran çağlaları

En parlak dolunaylarda oynaşan yıldızları

En ışıltılı yakamozları, kumsalı usulcacık öpen dalgaları

Nazlı kırkikindi yağmurlarını sever gibi sevdim

Ve ben senin bütün heyecanlarını,

Ak sonsuzluğa koşan cilvelerini

En derinden bakışlarını, kekik kokulu ellerini

En hüzünlü iç çekişlerle derinleşen eylemlerini

En hırçın edanı yüreğimin öteki yarısı bildim.

Artık Samanyolu’na gönder gözlerini

Bulutları giydir gülümsemelerine…

Çünkü iflah olmaz ıslıklar dökülüyor dudaklarımdan!

Son tren de kalkana kadar

Seni bekleyen biri var şimdi avuçlarında.

Biliyorsun bunu

Çok iyi biliyorsun!

Ne vakit şehla sözcüklerinle konuşsan

Bir buluttan daha oynaklaşıverir

İçimdeki sevinç kırpıntıları…

Ve sen ne vakit

Kırılmış bir keman gibi sussan

Kanar içimdeki yaralarım.

Ne zaman

Nisan yağmurlarına inat

Gözyaşlarınla sulasan yüreğimi

İçimdeki başaklar solmaya yüz tutar

Apansız…

Benden başka kim söyleyebilir

Gözlerinin süzüldüğü yerde

O afacan,

Ele avuca sığmaz nar ağacının

Çiçeğe durduğunu?

Kimsecikler diyemez benden başka

Gözlerinin döküldüğü

Arnavut kaldırımlarda

Ayak izlerin olduğumu!

Çığlık çığlık adını söylerim

Bir adım ötede olsan.

Yağmura dokunan bir nefes olurum

Seni bir adım yanımda görsem.

Donakalırım kayboluşlarında

Fırçayla dans eden bir palet olup

Bütün düşlerimi kırmızıya boyarım…

Tuvalimde şekillenir

Tüm yarım bıraktığım resimlerdeki gökkuşağı

Sen elimden tuttuğunda…

“Merhaba! ” deyişinle başlar tüm tarihlerim…

Haykırışlarım hüzzama dönüşür

Çöllerde yorgun bıraktığın zamanlarda…

Geçmişin onarılmış konakları gibisin

Bilirim!

Hiç büyümeyecek bir çocukça yazılıdır adın

İçimin alfabelerine…

Seni bir saniye sonrasında özlemek

Çekilmez bir sızıdır

Ağır gelir göz kapaklarıma.

Düşlerim işte o an

Silik çıkar

Uçsuz bucaksız tüm vadilerimde…

Tüm gece yarısı şarkılarını hep sana bestelerim habersizce…

Kendimden taşınırım

senin olmadığın zamanlarda

bir miho gibi sonsuzluklara…

Suyun sesine koşarım gölgelerine sığınarak…

Tünellerden alır ötelere götürmek isterim de naçar kalırım

çığ düşmüş düşlerimin bütün yıkılışlarında…

Yelkovanı bozulmuş saat gibi

Bütün zamanlarım altüst olur ‘Ne diyeceğim! ‘ dediğinde

Dururum…

Necdet Arslan

—–