1800’Lerin Kadın Şairi “Tahirih Qurratu’l-Ayn” Mohsen Namjoo

Rooberoo Şarkı Sözleri…

Sen ve Ben. Biz yüz yüze asırlar kadar eskimiş bir ağaç gibi. Herkes bizi konuşuyor biz ise birbirimizle konuşamıyoruz…

—

Sen ve Ben. Biz yüz yüze asırlar kadar eskimiş bir ağaç gibi. Herkes bizi konuşuyor biz ise birbirimizle konuşamıyoruz…

—

dünden bugüne aradım seni

yaşayışını

çocukluğunun ve gençliğinin hayallerini

bu en eşsiz döneminin saçmalıklarını

hatırlamak istemediğin iç burkan anılarını

ve sırlarını, derinlerinde yüreğinin

umudunu

susuşlarını

korkunç çaresizliklerini

yok saymalarını

vazgeçişlerini

ve tek başınalığını nasıl ve hangi düşüncelerle geçirmiş olabileceğini kurguladım zihnimde

önce rüzgarda savrulup dağılan saçların geldi aklıma

ortadan çaba göstermeksizin ikiye ayırdığın

ilgisiz bıraktığında da kabaran

ve özgürlüğün

akşamüzerleri giderken gözlerin,

biçimli dudakların,

sonra tebessümünle ortaya çıkıp hiç bitmeyen sonsuz çığlığın

yokluğunda sepyalaşmış karelerdeki

bakışların

ve askeri üniforman

gizlice sahiplenme isteğim

avunmalarım

üzülmelerine üzülüşüm

ve yanında değilken kendimi yalnız ve zavallı hissedişim

yokluğum

hiçliğim

ve haberin olmaksızın aşık oluşum ardından

sonra kırmızı bağcıklı lacivert ayakkabılarınla hızlı olabileceğin,

sana kimsenin yetişemeyeceği

kaygılarını

gücenişlerini

ve korkularını düşündüm

ve annenin eteğinden tutup arkasına saklanmaktaki utangaçlığını

sesinin rengini

oyunlarındaki mutluluklarını

belki gizli

belki uykunda

belki aşikar

saçlarını okşayıp kokunu içine çeken doyamadığın,

özlemeni babanı

aksanınla, yaşadığın yere dair düşündürttüklerini

ve nedenli

ve nedensiz

insana özgü olan hüznünü

direnişlerini

ve yenilgilerini düşündüm

ve sıyrılarak başarılarını

ve almanı yaşamda kendi payına düşeni

ve endişeli

ve kıskanılan

ve ötekileştirilen

başına buyruk ama kararlı

ve her dönemeçten sonra denizle karşılaşan

ve çıplak ayaklarıyla derin,

durgun karanlık göl sularında ayışığı ile yıkanıp

semadan oyunlarının parçasını bekleyen

ve hasretiyle avunup çocuksu sevincini yaşayan

öfkelenmesinden herkesin çekindiği

fedakar

korkusuz

zarif

ve başarılı

çevresindekilerin ayırdına varamadığı

ve her şeyi geç algılamamdaki şikayeti

ince düşünceli

kırılgan

ve çakallarla dansı

ve bazen

ve bazen hayatı

renkli kişiliğiyle yaşamda kaybolmasıdır tam olarak özeti

ve ne güzel şeydir insanın sevdiği kadın için ağlaması

yakınlaştığında

sevgi dolu tanıdığında

ve yürekli

ve umutlu

ve tutkulu

ve irkilse

ve bırakılsa

ve delirse

ve uzanan elleri

ve kırabilse zincirleri

her kız çocuğu gibi fırsatını bulduğunda geçmişi bırakıp

sil baştan

evcilik oyununa kaçıp kendi mavi gezegenini kuracak olan…