Veda Mektupları | Cevat Çeştepe

I .

haydi şimdi bırak ellerimi ,
düşünüp üzme kendini , koşarsam sırtımın terleyeceğini
ben hiçbir zaman öğrenemeyeceğim senin gibi sevmesini .
gene ne güzel bağladın ayakkabımı , kelebek kanadı gibi
haydi şimdi bırak ellerimi
uğurla beni …

sorma ne olursun nereye gideceğimi , inan ki bilmiyorum
duaların üstümde kalsın , senden sadece bunu istiyorum
bir kurşun , hain pusudan çıkıp saklanmasın sol yanıma
erken çağımda ilk şiirimi bile yazamadan , ilk kadınıma .
dağlardan denizlere akamadan kar sularım .

aydınlık ; bilim ve insanlıktan yana bir meşale olsun elimde
ve inanç ülkem adına , karanlık bulutlar çökerse üzerime
belki çok yanacak içim , her düşüşte başka kanayacak dizim
ama bilesin , ama bilesin hep daha ileride çarpacak yüreğim .
sönmemiş ateşte kıvılcım olacak şafaklarım .

haydi şimdi bırak ellerimi ,
daha dün bir , bugün iki . vazgeç erkenden yolumu gözlemeyi .
ve bakıp ağlama geride bıraktıklarıma , ben daha ölmedim ki
bir mektup bulacaksın başucunda , göğsündeki süt kokuyor içi ,
haydi , aç oku şimdi
bir daha kokla beni
bir daha kokla beni …
……
II.
haydi şimdi bırak ellerimi ,
düşünüp üzme kendini , yalnızlıkla paylaşırken gecelerimi
bir sevişme anımız yada bir başka şey , neler düşüneceğimi .
ve bayılıyorum bu alışkanlığına , iliklemeni yani düğmelerimi
haydi canım şimdi bırak ellerimi
uğurla beni .

hey benim sevdiğim bağışla , eğer eksiğim olmuşsa yanında
soğumadan yastığına kapat yüzünü , de ki gözü gözümde hala
insan bazen yaşatamıyor neylersin , sevdası kadar sevgisini
ama inan hiç unutmayacağım canım , yollarıma göz dikişini
giderek uzaklarda yanıp sönse de ışıklarım .

kim bilir hangi buluttan daha ne yağmurlar yağacak üzerine
kiminin adı bereket olacak , kimi seller akıtacak yüreğine
ve bir çelişkidir işte alıp başını gidecek , yarının umutlarına
ama olmasam da yanında , bir gün bir çocuk atılacak kollarına
bakışları benim bakışlarım , ellerinde sıcaklığım .

haydi şimdi öp dudağımdan ,
bak almış mı çay demini , sonra düzelt duvara asılı resmimizi
ardımdan sıkı kapat kapıyı , unutma perdeleri çekmeyi
bir mektup bulacaksın masanın üzerinde , karanfil kokuyor içi

haydi aç oku şimdi
bir daha öp beni
bir daha öp beni
bir daha öp beni

…