Dudağımın Tülbendinde Veda | Selahattin Yetgin

Öfkemin ve küfrümün devrilmiş masalarında elv/eda

Sıcacık yüreğim kasırga nöbetlerinde sancılı ve revan

Elimden tutmasa sevgi, bir tek adım atamaz, düşerdim

Yılan bakışlı insanlar acz çukurunda desen, sövmezdim

Pusulasız nöbetler silsilesi hayat, kim bilir sıra kimde!

Dudağımın tülbendinde veda, soylu bir mendil gidende

Bütün şarkıları kendime seçtim, bildiklerin yazık ki sahte

İsimsiz bir başkaldırı bizimki, asla boşalmayacak bu sahne

Karanlığın ruletinde arsız korkular, kaybetmek belki sefa

Fikirler tezat bir muamma bohçası, telkinler prangaya cefa

Midemde serseri bir mil, benim bu devrilişlerim özüme iltica

Keskin bir bıçak ozan gönlümde, rotam şimdi yunusun yoluna

Dese ki Yunus; ‘Hak aranmaz talanda, tükenir padişahın da yolu’

Fikrimin şiarı benimdir, bilirim önce şafak aydınlatır sonsuzluğu

Ayraçlarımda arama aşkı, şu yeryüzü sevgisiz gömütlüklerle dolu

Uğultuya döner sonunda bütün sesler, değiştiremezsin yolculuğu..

Selahattin YETGİN

…