Bayramın bir diğer yüzü | Aylin Özgür

Her bayram öncesi, çok farklı bir ruh haline bürünüyoruz.

Kimler?

Gurbette yaşayan insanlar.

Nasıl derseniz?

Çok farklı, sanki farklı bir zaman diliminde  esir kalmış gibi, oradan çıkmak ister ama istemezmiş gibide bir ruh halinde olur herkes.

Neden?

İnsan hayatını belli ölçüde değiştirebilme gücüne sahipken, diğer kalanı sadece kaderden ibaret olmakta…

İstesek de, yazılmış olanı yaşar herkes.

Kaderimiz der susarız, aslında bu bir kabulleniş de değil isyan da değil.

Sadece sabrın bir diğer boyutu…

Bayram gelince insanın kendini öksüz gibi hissetmesi bu yüzden…

Şikayet de edemez ki, “sen seçtin, sen böyle istedin ve yaşıyorsun,” oluyor her cevap.

Sitem bile edemiyorsun.

Eskilerde yaşadığın bayramları ise sanki farklı bir evrende yaşamışın gibi duyguya kapılman bu yüzden

Gurbette bayram sadece yakınlarını arayıp bayramlarını kutladığın an kadar.

Gerisi yok.

Güçlü görünsek te, ruhumuz öyle hassas ki. Neredeyse bayram gelmesin, hüzünlenmeyelim diyeceğiz.

Ruhumuz eskide yaşanan bayramlar ile günümüz bayramları arasında kalakalmış bocalarken buluyor kendini.

Sahi biz neden hep eski bayramlar güzel’di diyoruz?

Çünkü sanki daha çok içtenlik, sevgi ve insanlık vardı o anlarda.

Bugün mü?

Çok farklı, hem de çok.

Ne o heyecan var ne de telaşları var.

Kim bilir biz daha neleri neleri yitireceğiz.

Yine de nerede olursak olalım bayram güzeldir…

Saygılarımla…

…