Yanık Sahne | Aziz Kemal Hızıroğlu

Kendi acısını es geçiyor rüzgâr. Çocuk kollayan

Şifa otları faltaşı. Çeşme meydanının sübyan

Hayaletleri misket peşinde… Şaşkınlık

Oyununu kanıksayan yaşlı ölüler.

…

Susuluyor hepsi. İnsan sesi biriktiren aşk

Şarkıları uzak. Küçük ayakların izini

Saklayan patika. Ünleyiş umuyor. Yok.

…

Kül giysili dağ evleri. İs karasına bakan pencereler.

Acıyan yerinden ses arıyor vadi. Yamaçlarına kapanmış

Zirve. Yanık orman. Kavruk dere.

Hayvansız otlak. Çoban kendini çalarken

Tutuşmuş. Kavalın sol notası ıslak.

…

Cehennem birlikleri ağır aksak iniyor tepelerden.

Av yorgunluğu. Benden başka kimse yok.

…

Görseler insan sanacaklar.

Mırıldansam yakacaklar

Cehennem tiyatrosunda insanı oynamaktan sabıkalı

Kaçak üyelerini.

…

Demin dilimdeydi repliğim. Şimdi çıt yok.

…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Ussuz Edebiyat, Düşün ve Sanat Seyri, 30 Mayıs 2010)

(Trajedi Koğuşu, Siyah Beyaz Kitap yay, 2011)

…