Sözcük Örgülü Evler | Aziz Kemal Hızıroğlu

 (B e c e r i)

yaramı ağıyla saran sözcükler taşıdım her eve

(T a h a m m ü l)

karlı sundurmalarda uzun kaldım

yaz odalarında ter içindeyken

güz pencerelerini düşlere hiç kapamadım

ah ! bir de o kapılar yanlış olmasaydı

açılış kapanış ardındaki sırlar

anahtarlar… anahtarlar… birbirine ilenç satan

tekinsiz gecelere bayrak çeken leyleksiz bacalar

ürküntü biriktiren izbe balkonlar

koridoru yolgeçen hanına çeviren ıssızlık

(S o r u l a r)

rengini yalnızlığın beslediği kaç duvar

aşkla tanışmamış bakir bir örgücüyü anlar

yosun tutmuş eşik taşının anası nicedir ölü

öksüzü niçin sever avize yetimi tavan

içimdeki isyan zengini seyyar örümcek

hangi sabırla kazı yapar umut dönencesinde

bir telini bile kağıdımdan eksik etmeden

doludizgin nasıl dolaşır at dolu gözleriyle

(G e r e k ç e l i K a r a r)

sözcük aylaklığı yapmak kovuşturma nedenidir dediler

şiir örümcekleri taşımaya mahkum edildim

söz kestiğim her eve…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(*) Mühür, Tümzamanlar Yayıncılık, Nisan 2004