Sizin Hiç | Yaşar Türkoğlu

l
Sizin hiç tahta oyuncaklarınız oldu mu
Reçine kokan tahta bir arabanın ipinden
Çektiniz mi çocukluğunuzu peşinizsıra
Siz hiç
Tıkırtılarına ninnilerinizin karıştığı
Tahta bir beşiğe
Belediniz mi en uzak umutlarınızı

Sizin hiç tahta oyuncaklarınız oldu mu
Mavi bir tükenmezle
Mavi kaşlar
Mavi gözler
Mavi dudaklar çizilmiş
Dümdüz bir tahtaya
Bebeğim diye sarıldınız mı sıcacık

Sizin hiç tahta oyuncaklarınız oldu mu
Dümdüz bir ağaç dalını
Efsane atlar gibi şaha kaldırdınız mı
Yüreğinizdeki kişnemelerle Ve
Siz hiç
Tahta kılıçlarınızla
Yendiniz mi masal devlerini

Sizin hiç tahta oyuncaklarınız oldu mu
Akarsuya attığınız tahta parçalarıyla
En uzak denizlere gönderdiniz mi gemilerinizi
Yelkenler gibi bembeyaz umutlarınızla

II
Bir çocuk gülerek geçerse yanımdan
Bir adam acıyarak bakarsa
Acı yürür dizlerime.
İncecik buğulanır gözlerim.
Geceleri direnirim uykulara
Uykularımda mayınlar patlar
Eksilirim
Kucak bekleyen….
Bir kucak çocuk olurum ben

Yalnızım odalarda.
Oyunlardan uzak…
Oyuncaklara küsmüşüm
Kader bu der birileri
Tesellisi varmış gibi
Sorular çoğalır suskunluğumda
Sizin hiç tahta oyuncaklarınız oldu mu
Diye başlar sorularım
Sizin hiç tahta bacaklarınız oldu mu Diye biter
Ve
Yırtılır gözlerimin buğusu…Ağlarım
Savaşın çocuğuyum ben
Birilerinin savaşında
Yenilen ve eksilen…

Yaşar Türkoğlu 28.02.2000
(Adın yağmur Olsun adlı şiir kitabımdan)