Annem | Yaşar Türkoğlu

Anne,
Sen bildim bileli anneydin annem
Sen bildim bileli anneydin…

Annemdin…
Doğmuşum
Cansıcağı gülüş cansıcağı aş olmuşsun
Kucak olmuşsun,diz olmuşsun uykularıma
Ağlamışsam acılanmış gözlerin
Gülmüşsem türkülenmiş …
Gecelerimi masallarla örtmüşsün üstüme
Uykularımı masallarla süslemişsin
Ve
Uyanışıma en sıcak gülüşünü hazırlamışsın her sabah…
Kan ter içinde sokaktan döndüğüm zamanlar
Daha kapının eşiğindeyken yakalanmışım
“Doğruca banyoya !” seslenişine
Doğruca banyoya
Doğruca sofraya
Doğruca yatağa
Hadi değiştir üstünü
Ellerini yıka
Yüzünü yıka
Saçlarını tara gömleğini düzelt
Annemmm başka işin yok muydu benden başka…
Sen bildim bileli anneydin annem
Sen bildim bileli anneydin…annemdin..
Yorulmuşsam körelmişsem
Unutmuşsam düşlerimi umutsuzsam
Hayata yenilmiş gözlerle bakıyorsam
İflah olmaz dertlerle dönmüşsem gittiğim yerden
Kor oldun yeni bir hayat tutuştu yüreğimde
Yol oldun yeni bir hayata yürüdü yüreğim…
Annem
Güzel annem
Can annem… Canan annem…Cansıcağı annem..
Annemmm
Sen bildim bileli anneydin annemdin de
Bildim bileli değildi saçlarının beyazı
Bildim bileli değildi bıçak sokuyorlar sanki dediğin dizlerinin ağrısı
Yüzündeki çizgiler
O yorgun beden
Ben bildim bileli değildi
Gözlerinin yenik düşüşü iğne deliğinden geçmeyen incecik bir ipliğe…
Uzaklara dalıp gidiyorsun çoğu zaman dudaklarında dualar
Yapma be anne..henüz çok erken..ne ben doydum sana ne de çocuklar…
Sararmış solmuş eski bir fotoğrafa bakıyorum şimdi
Babam var sen varsın ben varım-kardeşlerim doğmamış daha-
Öyle genç öyle güzelsin ki fotoğrafta
Senin bir çocukluğun senin bir genç kızlığın da vardı değil mi
Sahi senin genç kızlık düşlerin neydi anne
Neleri düşlemiştin…ve kaç gerçekleşmiş düş bıraktın ardında bizden başka
İçim sızlıyor be annem…içim sızlıyor
Anne olmak bitmesi mi demek kendine ait düşlerin
Hep birileri için yaşamak mı demek
Geceleri uykusuz kalmak mı demek yavrunun başucunda
Gündüzleri yoksul mutfaklarda var etmek mi var olmayan aşı
Anne olmak demek yanmıyorsa soba koynunda ısıtmak mı yavrunu kendin titriyorken
Kendin açken lokmaların hepsini yesin diye yalvarmak mı yavruna
Giydirmek mi yenileri kaç yıllık giysilerini –ben bunları seviyorum diyerek- giyerken
Anne olmak hep vermek mi hep vermek mi hiç bir şey beklemeden
Anne olmak ne zaman biter anne..anne olmak ne zaman biter..

Anneeemmm
Kucaklasana beni…tam şimdi
Kaşısana sırtımın orta yerini bana bebekliğimi anlatırken
Ve
Anlatsana annenin hangi masalını severdin en çok -sen çocukken-
Anne… Genç kızlık düşlerin neydi senin
Kaç gerçekleşmiş düş bıraktın ardında bizden başka…

Yaşar Türkoğlu 27.03.2007/15.30.37