Aşkın Abecesi | Erhan Tığlı

AŞ: Aşk kişinin kendini aşması, sevgiyle dolup taşmasıdır.

Sevgiliyle yenen yemek kuru ekmek bal börek gibidir.

Ama aşksız kişilerin aşı bal börek olsa bile yavan gelir.

Aşk aşure ya da türlü tadında güle oynaya yenilen bir gönül aşıdır.

İçindeki dost kahkahası, düşmanın gözyaşıdır…

AŞKIM: Aşk kayıtsız şartsız egemen olmak ister gönüllere.

Dinlemez yasa, ferman. Asla kul köle değildir kimseye.

Şaşkın! Hiç takılır mı aşka kin?

Aşkın: Sakın deme işim başımdan aşkın; çalınırsa kapın. Zamansız geldin ya da benden geçti artık diye düşünme, hemen al içeriye. Yoksa ne yaparsan yap, istediğin kadar çağır bağır, bir daha gelmez geriye. Aşkın yoktur yaşı başı. Onu baş üstünde taşı.

AŞIK: Aşık sevgilisine güzel görünmek için şık gezer. Zaten aşk da şık bir olaydır. Bencillere kendinden başkasını sevmek zor gelir ama özverili kişilere onun denizine dalmak, yakamozlu giysilere bürünmek çok kolaydır.

AŞIk: Aşk bir aşıdır. Bu aşı yediveren gülüne dönüştürür gönlümüzü, mutluluğumuzu sevgiliyle bölüştürür.

kAŞIK: Aşkın cennetinde herkes elindeki kaşığı karşısındaki sevgilisine uzatır, onu doyurur. İlgi ve sevgisini gül ile yoğurur, güzellikler doğurur, aşkın yüceliğini dünyaya duyurur.