Çiçek Gibi Manifesto | Yelda Karataş

– Turgay Nazari için

buna şiir denmesi için gözlerinden söz etmeliyim ki hiç görmedim

belki yalnızlığı yakıyor için için

kederli bir akşamın toprağında boy atan iki iris

sessizliğin sesini açan bir fidan işte her sabah bir Ezidi gibi

ihanetin kokusuna hiç alışamamış hiç

ama dağlardan söz edince ilk aklına gelen çiçek değilse

birbirimizi anlamaya başlıyoruz demektir için için

ırmakların sessiz yankısında buluşan ellerimiz sırdaş demektir

dünyada bütün serçeler sevince uyansın diye

buna şiir denmesi için acılardan söz etmek gerekir ki hiç eksilmedi soframızdan

çünkü hasretin eyvanı bizim sevda coğrafyamızda çok derin

çünkü ‘Muş- Tatvan Yolu’nda’ ikimizin de büyüttüğü esmer bir yarın var

işte tam orada güneşin resmini çizmek için bakıyorsun ki evrene

bu göz gözeyiz demektir

çünkü ölümü unutmak için sevmek gerekir

aynı hapishanelerde kolan vurmadık ve hatta volta atmayı da bilmem

ama ‘yoldaş’ kelimesinin değeri kesik durur hala öfkemin kabzasında

bu da bütün nehirlerin deli kollarında gönüldaşız demektir

rüzgar eserken bir ülkenin penceresinden kızıl tüllerini yırtarak

o dik pervazında uçurumun aynı dirençle duruyoruz demektir

ihtimal ki yaş gününüzde böyle bir çiçek pek almadınız

ben bir türkü çığırmayı tercih ederdim aslında

ama olsun, verilenle yetinmeyi biliyor eminim kalbiniz

nasıl diye sormayın, aynı umudun bahçesine ekin ektik unutmadım

sen için ne güzelse o da güzel olur ben için unutma derim

doğmuşsun işte, eywallah, eşin, dostun ve bütün evlatlara

uzun yaşa, genç ölme

gülüşün hayat koksun

bir çocuğun ardından bakarken

döktüğün her göz yaşı için

gözlerinden öperim senin

Yelda Karataş

Deliler Teknesi

2017

Hüznün Kısa Tarihi

2019