Biz | Ahmet Karbeş
Biz
en deli çağlarda
kanımızın
saniyede
“aşk aşk”
debisiyle
damarlarımızdan aktığı yıllarda;
lümpen gençlik
diskolarda
barlarda.
Biz ekmek kavğasında,
geceleri
yazı
afiş
“yarınları” kurma sevdasında
“68” kuşağının devrimci ateşiyle harlanıp
“78”i onurumuzla tarihe yazdık
“korsan eylemlerin” koynunda.
Şimdi
aptal bir bukalemun’un
bir “oblomov”un
alaycı dudak kıvrımlarında
yeşil yeşil
dolar dolar
lira lira
salyalarını akıtarak
“hiç” olurmu?
hiç?
Piç !
(Her canlı tohumun -Nüve’nin-
bir dişi
bir erkeği elbet vardır.)
piç/lik suret’i mayadan,
kalb’i karadan,
kaypak karekteri -bi haber ahlâktan-
-olmayan vicdan’ı- b.k’tan
dır.
Şimdi
bu ahval üzere,
bir çocuk
“yaşanmamış”
“yaşanamamış aşkların”
çeşmi siyahına
diz çökmüş
ağlıyorsa,
her aynaya baktığında
ayna camını kaplayan buğu’nun
aynanın sırrının
gümüş iyonlarının
gizeminde birikmiş
birikmiş ve geçip gitmiş
hatıraların ardından
yaşlanmak
bir şekil şu aynada
suret’i çizgiden
bir yansıma
bir yanılsama yalnızca.
Yoksa, özünde
en masum haliyle çocuk
hep on sekizinde
bıçkın bir deli fişek
yaşlılık
yılların işbirlikçisi
bırakalım yatsın
yorğan-döşek.
Her hazan
her eylül yaklaştığında
kırlanğıçlar göç etsede
sıcak iklimlere,
serçeler hiç terketmez
yorulmadan kanat çırpar
hiç üşümeden
üşenmeden
kalbimin her atışında
en sadık
en militan haliyle.
Dedik ya !
yaşlılık “suret’i çizgiden”
-ihtiyarlık- arıyorsan
avucunu yalarsın !
-o- bizde
“Yok” hükmünde……
10/11:08:2012
Ahmet Karbeş