Şairler Bahçıvanı | Sonay Karasu

Şairler mezarlığında, gönüllü bir bahçıvandım ben…
Tek görevim sizi ağırlamak olsun istedim.
Dünyanın bütün çiçeklerini sermek istedim üzerinize
Sizin gibi anlamak
Anlatabilmek
Ya da
Ne bileyim;
hiç anlaşılamamak için
Ruhunuzdan bir rozet taktım yakama
Kuşları şahit yazdırdım
Beni asla bırakmayacağınıza

Derince bir sohbet bu

Daha ötesine karışmak olmazdı.

Aklı başımda bir tavır bu
Elini eteğini çekmek gibi
tılsımı olmayan her şeyden
Büyüye inanmanın en masum hali birazda

Şiirlerinizi tekrar ekiyorum topraklarınıza
Belki diyorum
Belki
Haykıracak isyanlarınız kalmıştır
Anlatılmamış acılarınız
İtiraf edilmemiş aşklar
İspatı bekleyen davalar
Ve
Annenize
Söylenmemiş selamlar

Diyorum ki;
Hüzünlü
Ve
Mağrur
Bir son sayfa
Evlada
elveda tadında…

…

Gittiniz
İncindik

…
Oysa
Tarihin aynı çağına denk gelebilirdik.

Şimdi şiirler eksik
Şimdi aşklar sıradan
Öksüz kaldı akşamlar

Güzel ülkem de
Ülküsüne koşanlarım
Hıçkırıklarla andıklarım
Okumaktan yılmadıklarım
Ve
Kalbimde ince bir ahh! Bırakanlarım…

Duyun sesimi şairlerim.
Ölüm
bu kadar mı yakışmaz bir insana?

Ben sizi duyuyorum.

Sonay Karasu