Sandalye Uykusu | Demir Akbıyık

Gecede asılı cilveli süzmenin ardında

yosma bir aydı gülüşün .

Grisiyle yumuşatmaya çalışırken,

mavisiyle öyle soğuktu,

sarısıyla ateşten sıcak.

Türlü renkleri bürünseler de güzelim orospular,

hiç bir zaman ihanetin tek adresi olduğunu inkar edemez

ve arzuyla seviştiği her gecenin sabahına

kim diye uyanır kim bilir.

gecenin yankısından çok

kalabalığın gürültüsüne karışır topukları

maaşını alan öğretmen edasıyla salınırken…

hiç kalbine dokundun mu orospunun…

almış da eline orospuluğu

kocasına dirhem dirhem satarken kendini

nasıl dokunursun Meliha’nın memelerine…

ve nasıl dokunursun kuliste

babası belirsiz bir kız çocuğunun saclarına…

sonu annesi kılığında kıvrılmışken sandalyeye…