Biz | Mustafa Kemal Erdoğan

yıldızlara baktık evet,
bunun için şiir yazmadık ama,
aç kaldığımızdan anlattık sefaleti,
işkence gördüğümüz için yazdık acımızı,
Biz,
şiiri şiir olsun diye değil tabi ki
ama
yaşadıklarımızdan esinlendik,
yoğrulduk,
kavrulduk,
meyleri öylesine almadık hiç elimize,
defalarca hayaller kurduk cennet ötesi,
olmadık düşlere kelimelerce sarıldık,
ben hiç yaşamamış olsam da,
biz yaşadık,
çoğul yatakların yastıkları da çoktur.
Sofrada yemek de bekledik,
ortada kalıp karanlıkların ertesini de gördük,
yar diye bildiklerimiz sırtımızı deşince,
bile,
dönmedik sırtımızı sevenlerimize,
gerçek sarılanlarımıza,
pahalı mevsimlerimiz hiç olmadı,
korunacak nefesimiz yoktu belki ama
gece ile dertleşip akşamla seviştik durduk,
DURDUK.

Hiç bir kadın ilahi olamadı,
hiç bir nefes sarıldığımız gökyüzünün maviliği
olamadı,
olan biten sönen sadece kahpe yüreklerin
balonuydu işte,
eşsiz narin çiçek dermiş bir de adına,
ben orospusu diyorum toprakların,

ne ekersen onu büyütüyorsun güneş,yağmur.

anne sevdası gibi sarsın istemiyorum artık
doğurmaktan öte hiç bir şey yapmıyorsa
güneş,
kendi kendisini yaksın umrumda değil….

Şu dünyaya getirdiğin her şeyin sahibisin
ama
annesi değilsin çoğu zaman,
bu zaman,
ahir zaman,
servetin aldatmaksa,
cennetin yaprakları sevda ile işli,
aldatmakla ancak çiçekler büyüyebilir,
yalancı toprak ve damlalarla !…

Mustafa Kemal Erdoğan