Bir Kadın Sevdim | Yılmaz Pirinççi

Alnı yıldızlara değen bir kadın sevdim ben.
İçimdeki hasretin bir benzeri yoksa bundandır.
Bundandır vazgeçemediğim.
Yerine bir şey koyamadığım bundandır.

Yüreğinde dağlar taşıyan bir kadın sevdim ben.
Bakışlarında dipsiz uçurumlar,
Bakışlarında dağ gölgeleri
Hasretinde çöl susuzluğu bir kadın sevdim ben.
Ayrılığın ölümden beter oluşu bundandır.
Bundandır ölüme eş oluşu yokluğunun.

Gülüşüne bahar değmiş bir kadın sevdim ben.
Her yanı cennet kokusu
Her yanı kadın, her yanı anne
Her yanı gül bahçesi.
Kar’dan , borandan korkmayışım bundandır.
Bundandır fırtınalarla ahbap oluşum.

Tepeden tırnağa insan olan bir kadın sevdim ben.
Ellerinde ekmeğin sıcağı
Ellerinde şefkat
Göğsünde delicesine bir sevdanın gururu.
Ve dünyaya eyvallahı olmayan
Asi yürekli bir kadın sevdim ben.
Bundandır bu gönüllü esaret.
Bütün günahlara başkaldıran bu deli cesaret bundandır…

Yılmaz Pirinççi