Burası Adana Turgut Özal Bulvarında | Erol BAKSİ
Bir kafenin önü
Burası hep böyle her Allah’ın günü
İçerde bir çayı sekiz liraya içenler
Dışarıda onların çöplerinde kağıt, poşet seçenler
Buralar bu ve bunun gibi kafelerle dolu
işkal altında bu bulvarın sağı solu
İçerde mavra,
İçerde palavra,
İçerde müzik,
İçerde neşe,
Dışarda acı
Dışarda hüzün
Dışarda çöp toplayan çocuklar, korkularla iç içe…
Ne çocuklarım geliyor şimdi gözlerimin önüne
Ne İri Gözlü Yar…
Bugün yine bir pazartesi
sadece burada değil, belki her ülkede oluyor bunlar
Bu kafelerde gençler sevgilileriyle
Baba parası yiyor
Dışarda da bu çocuklar, erim erim eriyor
Ne yazık ki bu rezil hayat
Ben bildim bileli böyle devam ediyor
Kimseye gıcık değilim
Ne öfkem var kimseye
Ne kinim
Kimseye bir şey dediğim yok
Allahım!
Bu dünyanın derdi ne kadar çok…
Ben bilmem sahipleri kimdir nicedir
Ah bu ne yaman çelişki
Ah bu ne bitmez bir gecedir
Biliyorum delikanlı! Ne şarabı düşünürsün şimdi
Ne kebabı,
Ne haramı düşünürsün
Ne sevabı
Biliyorum
bu sene de yeni ayakkabı alamadığın çocukların aklında
işte hayat böyle Delikanlı
Ne sen onların farkındasın
Ne onlar senin farkında
(A.A.)