İhtiyaç Halinde | Yelda Karataş
Canımı yakabilirsiniz
diyebilirdim bir aşkın namusuna
bir aşkın her gün kirletilen tırnaklarına
ve olmayan geleceğine
her
renkten boyunbağları bağlayıp
kalbimin dilek ağacına
size kadınlığımdan vazgeçtim
ihtiyaç halinde
kalbimi kırabilirsiniz
diyebilirdim
sonra
göğe bakan ağaçların o dalsız çiçeklerinden
bir yuva kurardık belki de
ha ne dersin sahte iyiliklerle dolu
kan gölünün ortasına
bir masa koyardık
bir yanımızda öte şehirler kadınları recm edilmiş
sen bana gerdanlık ellerinle dokunurdun iffetime ulanarak
ne
güzel anlaşırdık renklerin birliğinde
çocukların kan ezberinden söz etmeden
hala arka sokaklara yazılı
gözbebekleri tinerli bir kentin içinde
dokunmanın acı verdiğini unutarak
oyunlarındanbıkmışbircanlınıntaşadöndüğüneinanarak
yalvarırdık belki de sağır sultanlara
bizim bakkala da yalvarırdık bir kere bak ellerine
yalansız bir gün doğumu var mı dünyada
bir
bakracın serin suyu bakracını inkar ediyor
bir anlamı var belki bütün bunların
biliyorsun belki de sen
yazdım
bir başka isimle bir köşesine zamanın
çok fazla değil her şey yaşam kadar
ben
2008, Kitabe
Hüznün Kısa Tarihi, 2019
Fotograf: KardelenGul, British Museum