Sireni Unutulmuş İtfaiyeler | Yaşar Üstün

“Geometrik yalnızlıklar yetmedi mi”
karenin kare
kalbin aşk olduğuna…
anahtarın 
açık olmayan kapılarda 
sağa sola 
boş boş 
sabır sabır
dönmeler
cennet dediğin 
unuttuğumuz 
cehennem tutuşmalarına
sen anahtarı sıkıla
kilit tutmadıkça
odalar 
kimseyi kabul etmeyen 
türkülerce türkü değil 
yalnızlık
Shekespare soneleri…
boynu büküklüğüm 
başını eğmeler
dalıp gittiğim 
göz kırpmaları 
kendimi unutmalarım
uykular uykusuzluğumun
hadi uyu sen diyen 
kahırsız yoldaşı
yıldızlar bugün
yalpalayan
anasını satamayan 
dünyanın
hep ah-MET Erhan
Turgut Uyar
kısa anlara konduğum yer
kanadı kırık 
iç geçirmelerim
kurşuni renkler
boya püskürtürken ömrüme
ben 
kendime hiç yanılgı
olmadım ki
tuhaf bakışların altında 
kuzey kutbu kalsam da
beyaz kalmaya inat ettim
hayat
ah okunamayan 
analitik hesaplamalar 
değil
hayat
neşet ertaş dinlemiş
“yalan dünya ” dediğimiz 
tezenesi kırılmış
ömrümüz…
konuk değilim
ben
ateş kimi yaksın
ah bıraktım 
kan/a/masını diliyle yalayan kalplere
gelsin gelsin gelsin
devrimle büyümemisler 
arasında
yanaklarımıza akan sözcükler 
iyice ıslansın
elmam bir kalbin içinde
savunmam 
sireni unutulmuş
itfaiyesiz…
gölgem…

…

Yaşar Üstün.
Ağustos /2018-2019

Bir dostun
Anımsatmalarına…

Çizgi