Zamanın İçinden | İsmail Çifçi
Zamanın İçinden, zamanla yitirdiklerimiz
Bir köşede acı çekse de kalplerimiz,
Ne ahımız kaldı ne de vahımız
Gidenlerimizin ardından sonsuz vedalarımız kaldı.
Biz de yolcuyuz, o çileli yolda.
Biliyoruz ki varmamız gerek;
Yolumuz uzun, çok uzun…
Doğa sağır olsa da
İnsanlık vurdumduymaz,
Aşk mı?
Hiç mevzu değil be dostum.
Duysun el âlem,
Aşkı biz çoktan erteledik;
Bir başka bahara…
Yolun sonuna varacağız elbet,
Bir gün vuslata erecek gün
Ve yine de her mevsim baharı yaşayacağız
Hem de en güzelinden.
Çünkü baharda aşkın tadı bir başkadır.
Sonra çocuklarımız da gülecek
Nisan yağmurları altında…
Yapraklara düşen çiy taneleri gibi duru bakışlarıyla…
Kılamlarını söyleyecek dengbejlerimiz,
Goventler çekecek genç kızlarımız.
Baharı o yıl bir başka güzel yaşayacağız.
Yolun sonunda,
Özlemini duyduğumuz aşkı da mutlaka yaşayacağız,
Tam da ertelediğimiz o yerde,
Yeniden doğacak aşkımız…
İsmail Çifçi
…