Yaralısın | Şerif Temurtaş
Yaralısın yavrucuğum
öfken dağlar vahşiliğinde
unutulmuşsun dostum
anılar denizinde
oysa şimdi malta aralığında
gözlerin çivilenmiş
voltaya vuruyorsun umutlarını
acın biliyorsun acılarını yurdunun
dışarıyla inadına ilgilisin
-dönüp de bakmıyor sana
Karnı da aç biliyorsun
yaralısın kardeşim
unutulmuşsun çocukluğumun şerifi gibi
inadına düşmanın
umutla dolu cevahir yüreğin,
mapuslar yetmiyor sana
ille de taşıyor bir yanın dışarı
direncin izlerini taşıyorsun
onurlu mücadelenin anlında
iki gözüm sevdalım
böyle havalarda da yatılır mı demiyorsun
inatla yiyorsun günleri
kurutulmuş bir çiçek gelmişse yardan
dolu dizgin yaşarsın dışarıdaki baharı
alyazım kardeşim
mavi deniz gibidir gökyüzü
volta attığımız bahçenin üstünde
seni özlüyorum yurdumun varoşlarında
yaralı bir kırlangıç gibi
göç edemem sıcak topraklara
gün olur sıcaklığı taşırım yurduma
alyazım, öz bilincim
İmece Dergisi/1988