Toplu Sözleşme | Necdet Arslan

Sevda yolsa
Tozlar kabul
Ulaşılmayacak herhangi bir durakta bekleyendir kadın

……… Yönsüzlükle sözlüyüm ben

Gönül ki katran kırmızısı
En koyu
Duraklar ki pembeleşti

………Turuncuyla sözlüyüm ben

Oysa beni yok saydılar gülüşerek
Ah o kadınlar
Kalanlarla sözlüyüm ben
Galiba yazgımla sözlüyüm ben

Hah işte
Tam da bu anda
Bulut dersem bakma
Gökyüzü dersem aldırma
Rüzgar dersem kanma

……..Dizelerimle
……..Sözcüklerimle sözlüyüm ben

Kuzeyde bir köydü
Boşuna heveslenme dedi yamaçtaki ağaç
Söz –le- ne –mez- mi-şim
Adım yokmuş

Ama sizler
Sobe desem de
Gölge dersem de
Yağmur dersem de görünmeyin

………..Gölgelerle sözlüyüm ben
…………Adsızlığımla sözlüyüm ben

En hoşlandığım şey dünde kaldı
Yol tükendi söz tükendi
Ben tükendim

……….Kimle sözlüyüm şimdi ben
……… Neden sözlüyüm ben