TOMBALA | Necdet Arslan

Dolunay çıktığında
bahçe çititinin ardında
seni bekleyeceğim

Yanımızdan geçerken
bizi gözetleyecekmiş ateş böcekleri
Varsın bildiğini yapsınlar.

O anda biz
Aşktan söz edelim
bir daha bir daha aşktan söz edelim

Kök salalım gözlerimizle sorduğumuz
yerlere.

Bu gizemli hava
yakamozlar dalgaların ayaklarımıza
yığdığı serinlik
ve kumsal…
Tuzuna alışık olduğumuz mavi derinllikler
yıldızların saklandığı yerden
esen yel…

Nasıl havalandırırdık tenlerimizi
nemi kışkırtıcı bu gecede
Batıdan, ta ötelerden kaybolduklarında
balkıçı tekneleri
Bahçe çitinin ardında bir başımıza
Kayahan’ın sesinden Akdeniz akşamları bir başka oluyor,
şarkısının nağmeleri mavi sulara düşerek
loşlukta halka halka dağılırken…

Ellerimiz yırtılmasına engel olmadan cibinlikleri…
iki bal arısının peteklerini doldurması gibi
Ne geç ne erken

Kop gel işte
Ortaya çıktığında dolunay
Bahçe çitinin ardında
ben seni bekleyeceğim….