Sızılı Bir Ummandır Hayat | Selahattin Yetgin

Ruhumdaki saklanma odalarına vurdu kış güneşi

Kuşkulu hançerlerin kabzası yüreğimi deldi geçti

Dönek sevda devrindeyim, avucumda ter tükendi

Eflatun bir gök altındayım, hüznün şiirleri bitmedi.

Işıklar tünüyor yorgun gözlerime, bülbülüm dalsız

Yağmurlar birikiyor şakaklarımda, göğsüm yarsız

Eskimiş zamanlar, derinlere saklanmış şimdi anlar

Dalgalı gönlümdeki yokluğunu söyle yar, ne saklar.

Suskulu bir düşünüşün rahlesinde dudaklarım üşür

Ansız krizlerin yorgun damarları düşlerle büzüşür

Kırık camlar birikir yapılarımızda, hüzne dökülür

Sızılı bir ummandır hayat, koptukça birbirine dikilir.

Sökülmez öfkemin karanlığında diz çökerim kendime

Boşlukta bir pusula adın, uzandıkça yanarım derdime

Talanlanmış sevinçlerim, bayramlar gelmiş, ah neyime

Ruhum bekleyiş odalarında komalık, dert inmiş derine.

Dönüşsüz yolların terkisindeyim, erişilmez düşler taşıdım

Üşüdükçe yüreğim, aşkı en merhametsiz çöllerden aşırdım

Büyüdü hücremdeki büyülü güller, gelmeyişlerine şaşırdım

Bir yalan dünya masalıymış hayat, yaşadıkça farkına vardım.

Selahattin Yetgin

….