Sizi Sadece Sizi Çok Sevmek | Gülüm Çamlısoy

Düş takvimi gecenin ferinde asılı sair mısra

Bir yetim midir addedilen o yitim yüklü v/eda?

Donanımlı bir yürek bir kelam

Düzayak sözcüklerden alabildiğine ırak

Diz altı etek kanayan dizelerin sönmeyen ferine tutsak

Ağdalı yürek ağırdan aldığı kadar sevgiyi

Azadesi sözcüklerin yağan rahmeti

Şiir belleyen hacizli bir salkım

Saçağın ütüsüz yalnızlığı…

Halis munis bir renktim önce:

Sözcüklerin ırkında terk edilmişliğim…

Nazenin bir kıvanç ile de dolu iken içim:

İçilmiş bir şiirin ayak sesi tıknefesi

Hasretin de idamesi

Düş perimle hemhal

İmgelerin saygıyla düğmelerini iliklediği

İmha edemediğim bir mayın tarlası saklı içimdeki

Lahzanın kırgın çitleri

Çivit mavisi gözlerinde annemin

Ve yazarak sevgiyi

Resmettiğimin ertesi

Yine mi yine mi yolum düştü size?

Hizmette kusur etmeyen bir neferim mademki

Kuruyan dudaklarıma sürdüğüm kadar imgeleri

Sırıtan bir yalnızlığın sırrı

Ser dolu ruhun tılsımı

Tevafuk eseridir hem yazdığım her şiir her yazı

İhbar ediyorum yeniden

Düşe kalka ilerlediğim o minvalde

Tek tüfek sessizliğim

Müptelası sevginin

İtildiğimin ertesi

Susuverdi kalemim.

Her sus payı söylemde sizi andım

Yetmedi b/ağrıma b/astım

Askıntı olan ilhamla ise başım dertte

Durduk yere de ziyan etmişken hayatımı

Haydan gelen duygular kusurlu addedilen

Huya giden huysuz sevdam misal

Harcıâlem sözcükler ve cihan…

Hem mensurdum dün

Muadili olsam ne ki hüznün?

Müridi yerin göğün

Kulluğuma binaen

Kölesi olmadan cihanın

Ve işte o kruvaze ceketim

Üşümüş şiirlerimin üstünü örttüğüm

Bazen çengisi yalnızlığın

Bazen çalgısı gök kubbenin

Surelerin sarmalında

O kayıp servetin varisi

Künyem ve kulvarım ve de tek kusurum:

Elbette sizi sadece sizi

Çok sevmekti.