Sevinç Mektupları | Aziz Kemal Hızıroğlu

“GÖRÜLMÜŞTÜR…”

(İşçilik Hanesinden Yazarlara)

Siz yaz’adurun kalem silahşörleri

Ben kış’ıyorken sendikasız, geçic

Yorgun eşim, kuruekmek çocuklarım,

Yatalak annem, soğuk gecelerimle

Sendikalar üstüne yeni tarih yaratın siz

Hasadı bölüşedurun sarı kardeşlerinizle

Ben dokundukça sevdiklerime

Lütfen bir şey yazmayın sevincime

(işsizlik hanesinden savcılara)

Nereye elimi atsam kapı duvar

Bakkalda lokantada fabrikada

Çarşıda sokakta resmi kurumlarda

İş yok, yorgunluk ve evde insan

Delik ayakkabı, yırtık çorap, küfür

Suç, tanık, sanık, polis, nezarethane

Bombalar yağmasa bari

Köyden bulgur gönderen

Ninemin sevincine!

(özgürlük hanesinden mülkiyete)

Cezaevi senin içinde ey mülkiyet

Kapıların kapalı, her yanın ömür kilidi

Korku çağı, büyüme hırsı, yitirme derdi

Mutlu değilsin bir gün bile

Sen hiç sevinç gördün mü?

Gördüysen aman bölüşme

İçinde kalacak cezaevi, ne yapsan

Kapının arkası tercihli hane….

Aziz Kemal Hızıroğlu