Seni gördüm | İsmail Çifçi
Sevgilim
Saçların da aklar gizli
Yüreğindeki o lanet sızıyı taşırken sen bir bahar gününde
Bir kafenin bir kenar yerinde bütün
yaşanmışlıkları
Topla çıkar bitmez
Sürgünlerde sevdiğim
Yaralı anıların rahat vermez her biri bir yandan hayallerini yorar
Bir zamanlar sen sen bahar kokarken
O buğulu güzel gözlerinin
uğruna nice canlar yanmaya hal hazırken
Şimdilerde
Sözlerin suskun
Ağlamaklı ve de sözcükler tıkalı kalır
dudaklarında sevgilim
Ama
Ne çare
Ağlamak doyasıya ağlamak lüksken
Bu şehrin insan dolu yalnızlıklarında
Hayat var ya,
ah şu hayat…
Pay biçmiş pay bir sana bir bana
Anladım anlıyorum
Çünkü ben ben hala seni yaşıyorum seni
Bu şehrin yalnızlığından
alıp da
Gitmek isterdim seni
Bu bahar gününde
Çiçeklerin çicek gibi koktuduğu
Ve de
Koyunların kuzuların melediği
Söğüt ağaçlarının can saldığı
O bir benim
bir de
Senin bildiğin hasretliklerle
Bildiğimiz o diyarlara gitmek isterdim
Hayallerimizi süsleyen
Şimdilerde yabancı
Yalancı olmuş
İsli lambaların etrafında dönen pervaneler misali dönmek, dönmek isterdim
Aynen pervaneler gibi deli divane sana can can olmak isterdim
Ama
Zaman
unuttuğumuz zaman
Yeter mi bilmiyorum
Ama bil, bil işte
Ben seni seni seviyorum
İsmail Çifçi