Sabır Masalı / Yelda Karataş
Çölde başlayan o suyun kaderi benim
Biliyorum yüreğinin nasıl kuruduğunu
Git desem dönüşün izi kalır
Kimi durdursam bir önceki durakta iner
Çünkü sabır masalına kanmaz ayrılık
Sanırsın anılar kanar, geçmiş kanar
Bir acıya yalnız gerçek kanar
Kardeşlik
kolay mı?
Daha doğarken başparmağında kanla
Masumum diye bağıramadı hiçbir çocuk babasına
Benim kimsesiz bir adım vardı
Ağaçlar
hep vardı şefkatle eğilen yıldızlar
Kendimle konuşmuşluğum vardı
Söylediğim kadar duyamadımsa da
Suçlamadım hiçbir toprağı
Şimdi
dingin bir elin sunduğu kızıl şarabı içiyorum
Bitmesin bu dem gelmesin leyl
Islak kirpiklerimi hiç kurulamadan yıllarca
Artık zamanı güle kavuşmanın
Göğe yükselen nar sesinde sevişmenin
İkinci buluşmamızda öpüşeceğiz biliyorum
Benim aşka tükenmez bir meylim vardı.