Rastgele | Aylin Tamakan Nergiz

Mevsimidir şimdi,

aşkın vedanın, rakının balığın.

Nergisler boy vermiştir,

kıyı boyu kokusunu salmıştır sümbüller.

Masalar kurulur kapı önlerine,

anason kokuları hep bir adım önde.

Balıkçılar ağlarını örmüştür birkaç ipek tele,

birkaç kilo balığa karıları hep dul.

Tekneler bir bir kuğu gibi süzülürken,

sokak ta oynayan çocuklar “rastgele” ye

sarar dizlerinde ki yaraları.

Saçları tomurcuk kokan kadınlar,

her birinin gözleri deniz feneri,

ondandır dalıp dalıp gitmeleri…

Denizin puslu tuzunu katık ederde,

yine de dalgalandırmazlar denizi.

Saçları tomurcuk kokan kadınlar,

yürekleriyle biçer zamanı,

geceye demirler gözyaşlarını,

Nasıl ki azapsa ağlar balıklara,

bekleyenin nefesi de “rastgele” de atar…