Nikotin Sarmalı Yangındı Umarsızlığın | Selahattin Yetgin

Kayıp kentin küreğinde üşümüş güneş

Niçin aktığını bilmeyen nehirlerde akşam

Aşkı çiğniyor kadınlar çelik gibi sularda

Dudaklarında ‘Ali’cenap özlemli haykırılar

Dayanıksız sabırlar ekiyorum mor dağlara

Boy vermiyor artık içimdeki üşümüş ağaçlar

İki kişilik ekranlarda elim yalnızlık düşleri

Anlamını yitiren yağmurun camdaki tınısı

Her merhabanın ardından intizarlı nefret

Sevda yazıyor şairler duygusuz odalarda

Yalanların sarmalıyla geçiyorlar denizleri

Tadamadan satıyorlar yüreklerdeki öpüşü

Aldırış etme sen ne olur suskularıma yar

Aralık bırak bu gece de kalbinin aralığını

Tuzda ayrılık tadı var sensizken nicedir

Mutluluk sızmıyor ah gönüldeki damladan

Biçare susuzluğumun kahrını içimden al

Zemheriye dönüştü ruhumdaki sabırlar

Senli balonlar yakıp saldım gri göklere

Gökyüzündeki intihar kuşlarına karıştı

Nikotin sarmalı yangındı umarsızlığın

Yaram ilençli bir salgınca kana yayıldı

Aşka yol alan saatler sensizliğe vurdu

Çıkar beni aşkın mayınlı tarlalarından

Sahipsiz cesedime kuzgunlar üşüştü

…

Selahattin Yetgin