Mucize Gibi (tanıtım yazısı) / Gülseren Akdaş
Bir çocuk içinde bütün masum etiyle, saf ve temiz bir ruh taşır; birinin acısını ve kaygısını emmeye hazır küçük bir sünger gibidir.
MUCİZEGİBİ
Bir çocuk içinde bütün masum etiyle, saf ve temiz bir ruh taşır; birinin acısını ve kaygısını emmeye hazır küçük bir sünger gibidir. Bir çocuk, her olumsuz hareketi kendine çeken mıknatısa benzer. Başını okşaman, masum küçük gözlerine bakman, sana gülümsemesi için yeterlidir, o zaman tüm dünya onun olur… Bir çocuk evinin duvarlarından ve küçük güvercin odasının sınırlarından öte başka hiçbir şeyi görmemişse neyi bilebilir. Kendi kurduğu dünyadan başka.
Annemin merdivenleri çıktığını duyduğumda zaten uyanmıştım. Gergin bir şekilde ayak seslerini dinledim. Şimdi bütün şirinliğiyle kapıyı açacaktı. Kapı açılacak ve annem yatağıma yaklaşıp beni öpecekti.
“Günaydın, güzel kızım,” diyecekti. Bütün bunları düşünmek beni deli ediyordu.
“Lütfen bırak beni artık,” diyerek doğruldum ve anneme yalvararak baktım. “Bugün okula gitmesem kıyamet kopmaz, değil mi anne?”Annem gülümseyerek sabahlığının kuşağıyla oynadı. Sonra arkasını dönüp tekrar aşağıya indi. Ben de çaresizce kalktım. Bu her sabah böyleydi. Annemle babamın kendileri de bir o kadar garipti işte.
GÜLSEREN AKDAŞ