Milena Kafka’yı aşk bıraktı | Yaşar Üstün

Ölümler
daha ölmeden
ölümü
geç kalınmış
utancı
boynumuzda
madolyon
tasması
elimizde
tuttuğumuz
avucumuzla
yüz kapamalar
…
ah hayat
sen ne kadar acizsin
ağzına süt taşıyanı
koruyamadın
hüzünlü şiirlere
armağan bıraktın
nerende yanıldık
soruların nerede
kalbin nerede
ceketimizi ilikleyemediğimiz
terzisiz bir düğme
göz dikmelerin
sığınmaların
bıraktığın acıdan
toprağı çiçeksiz kalmış
mezardan
küçükken
sen nerede
büyük kalacaksın ki
utançlarımızla
bas bas bağırırken
öldürmelere tekbirler
taşıdığın yağmur
yarasalar
kalbimizi emen
gözlerimizi ıslatan
nemin oldu
devlet garantisi bugün
yola düşmelerimiz
yıka beni susuz taşlarla
kayaların kanatan uçlarıyla
bağrımı ov
doru atların üzerimde gezdiği
buğdayın ezildiği
düven ezmelerine kat
ruhumu
eylül de geçti
kasım da geçti
ara-lık- lar da
nisanlar da
mevsimler
haziranlarında
zamanı ararken
kapı eşiklerine düşmüş
göz karaltılarında
senden önce
deniz fenerlerin
söndü
milena kafka’yı
aşk bıraktı
sen
vuslatın
aşkta kal
ey hayat…

Haziran 2020
Yaşar Üstün

Tire, 13 Haziran 2020