Külden Darağaçları | Mustafa Söylemez
Bedenimi yurt eylemiş
Kar suları kaçıyor düşsüzlüğüme.
Üşümek ne ki;
Gözlerindeki aysbergdeyim
Titriyor yalnızca ellerim.
Bir deve yükü
Kum getir bana
Bir Ayasofya yapayım
Marmara ortasına.
Ölüm neden üşümez
Yokluğun izleyip durmasa beni,
Mülteci yolculuğumun, anayurdunda.
Yakamozlar dans etsinler yazarak adını
Kardeşlik baki kalsın,
Antakya ufuklarının altın renginde.
Sonra barış sarsın tüm yaraları
Kardeşleri toprakla yıkanmış ölü kadınlar
Ayakları çürürken toprakta
Bildirimler sunarlar
Görünmez kanatlarında göğün.
Tahtırevanlar diktatör taşır
Külden darağaçlarına.
Acımın anayurdu tanımaz beni
Dilimi bilen çevirmenler de darağacında.
Yalnızca ölüler öpülüyor alnından
Senin mektubunda yanıyor şöminede,
Yine yanık bir Rum ezgisi
Yaşatıyor koca bir kıtayı
Ülkemde bir göl olmuş gibi.