Kırılgan bir çocuğum ben | Yılmaz Odabaşı
Rum!…
Gözlerim senden.
Sen bende yasak,
ben yüreğinde…
Kırılgan bir çocuğum ben, yüreğim cam kırığı.
Bütün duygulardan önce, öğrendim ayrılığı.
Saldırgan diyorlar bana, oysa kırılganım ben.
Gözyaşlarım mücevher, saklıyorum herkesten.
Ürküyorlar gözümdeki ateşten,
Ürküyorlar dilimdeki zehirden,
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözü kara cesaretimden.
Diyorlar; bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben, nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı, bir yanım buz sarayı…
Herkes kırılamaz;
Bazen ipince bir dal olmak gerekir
kırılmak için
Ama dünya kütüklerin…
Ağlayamaz herkes;
ağlayabilecek kadar büyümek gerekir:
Dünya ise küçüklerin…
Sevemez herkes;
bir orman olmak gerekir sevmek için:
bak ki dünya çöllerin…
Ve vakur bir damla olmak
dalga için.
katılmak okyanusa aşk için, isyan için…