Kim Vurduya Giden Antik Çağ Donkişotu | Ahmet Karbeş

“Bu gün ayın onudur
de gülüm nanay da ninay”

DEĞİLDİ;

Gül/an dı
On beşi’yBdi ilkyaz’ın

“O” istedi diye
Bir çırpıda kesip attım;

Tıpkı
Şah damarımı keser gibi,
Beni ben yapan
Beni sen yapan,
Bedenime
Yaşama
Umuda
Beni “o”na bağlayan
Ruhumun
Gönül ve göbek bağını..

Heyhat;
Eğzotik bir tütsü gibiyim şimdi
Hâlâ hasretine tüterken ruhsuz bedenimle..

Sıtmalı gibi de
Mütemadiyen,
Hücrelerimin boşluğundayım işte
Yani yokluğundayım ve titriyorum..

“Kalbim kırık” diyemem ki;
Taş ocağı belleyip,
En endemik yerim de
Dinamit patlattı yüreğimde..

Atomlarıma ayrılmış gibi
Ben şimdi “Hiç”liğin derin sendromundayım

O ise
Hâlâ
dolunayın on dördü suretinde..

Ötelenmişim
Ötekileştirilmişim
Çırılçıplağım çaresizliğimle..

Uranos’un* yağmurlarıyla yıkıyorum şimdi
Minemosyne’nin*
Tozlanmaya yüz tutan ayrıntılarını
Bir de
Afrodit’in hatıra pullarını..

Dertler hep derya’ydı
Bense ölüdeniz

Nedense;
Bizim gibilerin
Naifliği
Görülür hep “keriz”
Bundandır hep gam çeker
Melankoli içeriz..

“Köpek Öldüren” marka
Bir şarap şişesi gibiyim artık.!

İçime içime süzüyorum;
“O”ndan bakiye,
“Bir yudum mutluluk”
Beklentilerimi
Küf gibi çürüten
(Bütün eski, o’ndan muaf
Ve yeni, o’na dair)
acılarımı..

Ne olur ne olmaz,
“Arsız” demesinler,
Nyks* de punduna getirip
Gururuma pusu kurmasın diye,

“AŞK”a dair ne varsa

HEPSİNİ

Son gözyaşlarımla mühürleyerek,
(Kadim dostum
Hyperion’u da görevinden azlederek)
Fırlatıverdim
Egenin
Ketum ve karanlık
Derin sularına..

Bak nasıl da köpürüverdi
Kudurdu deniz
Ahhh gözünü sevdiğim
Ege

Kükürt ve iyot karışmış
Yakamozlarında
Sevdiğimi doya doya
Resmedip, seyrettiğim
Senin
O tuzlu kimyan bile kaldıramadı değil mi?
Benim kanrevan tuzsuz acılarımı.!

Eh;
Gözün aydın olsun artık
Kendimi bir türlü
“O’na ve sana sevdiremediğim
Narsist Eros*.!

Adonis* elini çabuk tutmuş ve
Benden önce ayartmış olmalı
Acuze Semele’yi* ,
Ne dersin Dike* ;
Siz Tanrılar mı dirayetsiz,
Yoksa
İnsanlar mı VEFASIZ?

Yani dostlar,
Kozmos’un oluşumundan önceki
Biçimsiz boşluk,
Kıyametten sonraki hiçlik
Gibiyim şimdi.!

Eyyy poseidon*;
Bir tek sen tanıksın artık
Bendis* bile aydınlatamıyor
Karanlık ve hicranlı gecelerimi.. Failim;
Alfabenin İLK HARFİ kadar
Ayanbeyan iken
Kırık ucunu baldırana bulamış
Son zehirli okuyla
Gözbebeğimin retinasına
“KİM VURDUYA GİTMİŞTİR”i,
“Kuyruklu yalan’ı” yazan..
19/22:MAYIS:2020