Kargo | Necdet Arslan

Demirden kemikten ve ilkyazlardan

Daha yalancıydı diyeceksin

Biliyorum

Neden bozdun suskunluklarını alaca karanlıkların

Diye sormayacağım

Hep bu tür yanıtlar…

Kıyamet bakışlı ağlamalarını dindirmeden

Ellerini suçu sabit şarkılarla bağlayabilirdin

Kaçınca bir ağırlık kalıyor ortada

Külden daha ağır

Gizli yakarılardan daha karışık

Bir noksanlık var bu öyküde

Üstelik korktuğunu hiç kimseden işitmemiştim

Lanetli taşlara dokunduğunda

Ay birazdan darmadağın olur

Beklenilmezliğin geri adımlarını sür vahalara

Sürüye sürüye götür ve

Tıka basa doyur kum çorbasını kaşıklayarak

Zehirli adımlara geçit vermez İthakiler.

Rüzgarların ıhlamur kokularıyla yıka bedenini

Tohum yerine bütün suçüstülerini savur toprağa

Hararetin ve soğuğun minder güreşi

Birazdan başlar

Yıkılmak istemiyorsan

Bekletme boşu boşuna kaçıp götür buralardan

Adımlarının çöle bıraktığı çelik izler

Ne kadar suskun olursa…

Haykırma ki

Herhangi bir sınırsızlığın arkasına sığınmasın ninniler

Yapraktan yaprak

Güneşten güneş

Dirençten direnç doğuracak yeni birini bulmak gerek…

NECDET ARSLAN