Hayata Aşka Dair | Yaşar Üstün

Demlenmiş Şiirler | Takım Elbiseli Acılar

        XIII

 Merhabalar

Harelenmiş

Gözlerin üstüne dize

bulunur mu?

İçinden çıkılamayan kuyularda

Yitirilen nedir

Özlemi bir türlü geçmeyen yüreğimle

Herkesin birbirinden kaçtığı

Uzaklıklar içinde

” Bir ben vardır

Benden içeri…”

Desem…

Yunus Emre  kaç yüzyıllar sonra küser mi..?

Kornası havalı kırık 59 model Chevrolet gibi

Ses bile çıkaramazken

Kahrım

Bölüşülmesi unutulmuş yaralı bir elmanın içindeyken

Kim olur hayatının sesi

Kim bulur seni

Bir var bir yok

Mecazlarla dolan beyinlerin

Yükünü taşımak bile acı

Gördüklerimizden öte

Göremediklerimizde

Yasadıklarımızdan öte

Yaşamadıklarımızda hepsi

Kilidi sağlam anahtarlıklarda

Saklı… Aç açabilirsen

At … Atabilirsen

Boğaz Köprüsüne cıkmış

Ölmeye davet bekleyen intihar gibi

Aradığımız

Geriye diye

Sana bana gülümsüyor

Anlaşılmamış gözlerin kalabalık bakışı

Hapsoluyor insanın içine

Zamanın içinde ne kaldı

Halhal takılmış ayak bileklerini çöz

Koş artik rakılı Beyoğlulu şiirler

Cana değiyor…

II.

Umarsızlığım

Acemi halat düğümlerine sıkışmış

Kıyıya bir türlü demir atamayan gemiler

Sessizliklerim

Açılmayan kapı önlerinde

Patilerini havaya kaldırmış

Bekleyen kediler gibi oldu hep

Utancımı yaşama sevinci yaparak…

Kendimi bir metreden atsam

Düşüp ölecek kadar utanç değilim

Yüküm hüzün

Ne yapayım koşayım mı gözlerini sana getirerek…

Ben seni var ya ben seni

Yüreğim yaparım tuttuğum her tarafından…

Gözlerinin ıslaklığında kim kimi yakalayabilirse…

Çerçevesi mutlaka kollarımızda

Sen kelebek ol

Ben herkesin kanatlarını yolmak istediği bir

Kuzgun…

Hadi dinlen biraz sigaranı kahveni iç

Patlıcan musakkanı yap seromoniyle sofranı kur

Güneşin gözlerinde öp

Yüreğini gezdir

Boğaz vapurlarında martılarla göz göze gel

İstiklalde Balıkpazarına uğra lakerda al

Orfoz olmasına dikkat et ama

Kafamı doldurduğum adı olan değil

Numarasız kentin

Numaralı sokakları

Kül yangınlarıyla

Günden başlayıp geceye

Sonra güneşe çoğalan..

Bilmem kaç yüzyıllık bereket dolu

Zeytin ağaçlarıyla düşlerimde

Öpüşlerine daldığım basma entariler

Neremde taşıdığımı bile bilmediğim…

III.

Kimsesizlikten başka…

Bütün sandalyelerin dolu olsa da

İçine sessizliğimden

Başka kim gelecek

Kim yutacak lokmaları

Kim yudumlayacak

Bir kadehten başka…

Özlemime boğulduğun neleri…

İnsanin içinden geceni yaşamasını

Ötekileştirmemek en güzeli

Başkalarını küçücük bir böcek gibi gören

Ötekileştirmelere

Ötekileşerek karşı durulmaz ki

İki ateş arasında kalanı

Çıkaralım

Bu durdurmalar kimin yürüyüşünü hızlandırıyor

Artık…

Yağmuru da

Rüzğarı da

Çağırmam sözcüklerime

Hüzün mü?

Suyu temizleyecek..

Yoksa

Su mu hüznü yıkayacak…

Bir ağacın dalları yere düşmesin diye…

Kış küllerini mi bekleyelim

Ocak ayazlarını soğuklar mı?

Dağlasın

Zamanla dolar ömrüne yangın gibi söylediklerim

Bu bir beyaz bayraktır

Kalbi havada teslim olan

Ateş ararsan kendine… benden

Filizkıran fırtınalarında bile sönmeyen

Seni gökkuşağının renksiz renklerine

Pamuk Prensesi bekleyen kurda kuşa taşıyarak

Özlemine dolan gözyaşı olurum

Paralı değilim ama

Şiirim

IV.

Ne kadar çok kesken varmış…

Gelişin kolay

Geçisin kolay

Tependen tırnağına…

Dağa tasa

Umuda yüreğe

Akla

Saygısı olan

İnsan

Kadın mısın  sen..?

Hissetmem yakaladığım

Tenimin her noktasına öpüp kokladığım

Çamaşırların değil kalbin imbatta

Mandalın da yok

Ben göndereyim uçuşacaksın yoksa

Ben de hiç vazgeçemeyeceğim bir ruhsun

Uzaklarımda var olsa da

Yakınlarımda hiç göremediğim

Gözlerin gözlerime değdiğinde

Çoğalırım

Bütün analara küfretmelere inat

Ben gökyüzüne gidip annemin elini öper gelirim…

…

       Ağustos / 2016

        Yaşar Üstün

Şiir Kitabı Hazırlığından

…