Haftanın Yazarı | Kemal Özer Kimdir?

Biz susuyorsak, dostlar, niye konuşsun toprak? 
Açmıyorsak ağzımızı, dağlar neden dile gelsin? 
Niçin hesap sorsun gök, niye sahip çıksın ırmak 
biz anısını ve acısını unutursak ölülerimizin? 

Kemal Özer (d. 1935, İstanbul – 30 Haziran 2009, İstanbul) Şair, Yazar.

1935 İstanbul doğumlu. 30 Haziran 2009 (74 yaşında) İstanbul’da vefat etti. Babası Devlet Demir Yollarında tren sürücüsüydü. İstanbul Erkek Lisesi’nde orta öğrenimini bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde öğrenim gördü. Öğrenim yıllarında arkadaşlarıyla birlikte “a Dergisi”ni (1956-1960) çıkardı.

Cumhuriyet gazetesinde (1960-81), Karacan Yayınları’nda (1981-1982) çalıştı. Kitapçılık ve yayıncılık yaptığı 1965-1970 arasında, şiir ve sinema alanında kitapların yanısıra “Şiir Sanatı” (1966-68) dergisini yayınladı.

1972’de arkadaşlarıyla yeniden yayınladıkları “Yeni a Dergisi”nin kurucu ve yazarları arasında yer aldı. “Varlık” dergisinin yönetmenliğini üstlendi (1983-90).

Kemal ÖzerTürkiye Yazarlar Sendikası’nın ikinci başkanlık görevinde bulundu (1999-2000). Kendi kurduğu Yordam Yayınevi’nde kitaplarını yayınlamayı 1989’dan beri sürdürüyor.

İlk üç şiir kitabıyla İkinci Yeni hareketinin içinde yer aldıktan sonra, dünyaya yeni bir bakış ve ona bağlı olarak yeni bir sanat anlayışıyla yazdığı şiirler çeşitli yankılara neden oldu.

Toplumcu gerçekçi diye nitelenebilecek bu dönemde, toplumsal ve siyasal olaylara, insanların bu olaylar karşısında tepkilerine, duygu ve düşüncelerine tanıklık etmeyi amaçladığı görüldü. Özellikle 1970-1980 arasında yayınladığı 4 kitapta ağır basan bu eğilim, genel tutum değişmemekle birlikte yeni boyutlar kazanıp yeni ilgi alanlarına yayıldı.

“Araya Giren Görüntüler”de 12 Eylül’ün psikolojik tanıklığı ve sorgulaması, “Sınırlamıyor Beni Sevda”da sevdaya getirilen toplumsal yorum, “Bir Adı Gurbet”te baskılara uğrayan, acı çektirilen insanların yazgısı aracılığıyla kimlik sorunu, “Oğulları Öldürülen Analar”da yıllardır yitirilen oğullar aracılığıyla analara yaşatılanların toplumda oluşturduğu birikim, “Onların Sesleriyle Bir Kez Daha”da yoğun bir yasakçı dönemin ardından emekçilerin yeniden konuşmalarına tanıklık yer aldı.

Kemal Özer

Kemal Özer’in Eserleri

Şiir Kitapları

Gül Yordamı (1959)

Ölü Bir Yaz (1960)

Tutsak Kan (1963)

Kavganın Yüreği (1973)

Yaşadığımız Günlerin Şiirleri (1974)

Sen de Katılmalısın Yaşamı Savunmaya (1975)

Geceye Karşı Söylenmiştir (1978)

Kimlikleriniz Lütfen (1981)

Araya Giren Görüntüler (1983)

Sınırlamıyor Beni Sevda (1985)

İnsan Yüzünün Tarihinden Bir Cümle (1990)

Bir Adı Gurbet (1993)

Oğulları Öldürülen Analar (1995)

Onların Sesleriyle Bir Kez Daha (1999)

Sevdalı Buluşma (2005)

Temmuz İçin Yaralı Semah (2008)

Toplu Basım Şiirler:

Çağdaş ve Boyun Eğmeyen (1985)

XX. Yüzyıldan Duvar Kabartmaları 1-2 (2000)

Yaralı Karanfil (2009)

Öykü

Baba ile Kız (1999)

Deneme

Umut Edebiyatı Yedi Canlıdır (1992)

Acı Şölen (1992)

Gün Olur Söze Yazılır (1992)

Yaşadığımız Günlerin Yazıları (1996)

“Benim Ellerimi Al, Benim Gözlerimi Kullan” (1999)

Bendeki Görüntüler (2000)

Şiiri Sorgulayan Yazılar (2000)

Anı

İkinci Yeni’den Toplumcu Şiire (1999)

Gezi

Güldeki Şafak (1979)

Düşmanı Kardeş Yapmak (1994)

Günlük

Tanık Günler 1 (1993)

Tanık Günler 2 (1994)

Gölgeden Güneşe ( 1999)

Çocuk Kitapları

Nasrettin Hoca (1975)

Tatil Köyünün Çocukları (1981)

Trenler Ne Güzeldir (1983)

Dünya Onlarla Daha Güzel (1992)

Şiirlerle Ezop Masalları (1993)

Çiçek Dürbünü (1994)

Şiirlerle Andersen Masalları (1995)

Sinemayı Seven Çocuk (1997)

Sorulardan Bir Gökkuşağı (1999)

Güneş Arkasına Baktı (2000)

Derleme

Soruların Gündeminde (1995)

Oradaydım Diyebilmek (1995)

Eleştirilerin Gündeminde (1999)

Sanatçılarla Yazışmalar 1 (1999)

45. Sanat Yılında (2000)

Söyleşi

Sanatçılarla Konuşmalar (1979)

Antoloji

Şiirlerle İstanbul (1992)

100 Şiir (1995)

Dünden Bugüne Türk Şiiri (Asım Bezirci’yle, 2002)

Çeviri Şiir

Haydut Otu (Lubomir Levçev’ten Fahri Erdinç’le, 1979)

Benimdir Bu Dünya (Georgi Cagarov’tan Fahri Erdinç’le, 1982)

Kurşun Asker (Lubomir Levçev’ten Fahri Erdinç’le, 1984)

Temiz Yürekle (Attila Jozsef’ten Edit Tasnadi’yle, 1986)

Zamanın Sözü (Nicolae Dragoş’tan Erem Melike Roman’la, 1989)

Zambak ve Gölge (Federico Garcia Lorca’dan Gülşah Özer’le, 1990)

Sevdiğime Seslenir Gibi (Pablo Neruda’dan Sibel Özbudun’la, 1992)

Suskun Sesler (Romen kadın ozanlardan Ergin Koparan’la, 1992)

Kuşlar Havalanıyor Yüreğimden (Sara Mathai Stinus’tan Gülşah Özer’le, 1997)

Köpüklenen Gök (Miklos Radnoti’den Edit Tasnadi’yle, 1997)

Granit Destanı (Lıçezar Elenkov’tan Ömer Çandır’la, 1997)

Bir Yıldızdı Taşıdığım (Lubomir Levçev’ten Gülşah Özer’le, 1999)

Ödülleri

1976 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü: “Sen de Katılmalısın Yaşamı Savunmaya” ile

1982 Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü: “Kimlikleriniz Lütfen” ile

1991 Yunus Nadi Şiir Ödülü: “İnsan Yüzünün Tarihinden Bir Cümle” ile

1993 Ferit Oğuz Bayır Düşün ve Sanat Ödülü: “Bir Adı Gurbet” ile

1999 Damar Dergisi Edebiyat Emek Ödülü

2000 Truva Kültür ve Sanat Ödülü

2001 Dionysos Şiir Ödülü