Günün Kitabı | Köye Yazar Geldi | Koray Avcı Çakman

Koray Avcı Çakman’ın “Köye Yazar Geldi,” İranlı sanatçı Fereshteh Mousavi’nin desenleriyle Can Çocuk Yayınları tarafından yayımlanan çocuk kitabı.

Tanıtım bülteninden

Sahi, bir yazar neye benzerdi ki? O güne dek hiç yazar görmemiştim. Genç miydi, yaşlı mıydı? Kitapçı Mustafa Amca gibi güleç miydi, yoksa ayakkabıcı Selami Amca gibi asık suratlı mıydı? Nasıl bir yerde yazıyordu yazılarını? Şöyle kocaman, oymalı kakmalı, kenarları altın yaldızlı ahşap bir masası vardı belki de. Dolmakalem mi kullanıyordu, tükenmez mi? Yoo, bir yazar tükenmez kalemle yazmazdı herhalde…”

Kitap okumayı çok sevip de kitapların nasıl yazıldığını merak etmemek mümkün mü?

Hele bir de kahramanımız Halil gibi yazar olmak isteyenler için!

Keçibuldu Köyü’nde yaşayan, akıllı mı akıllı, meraklı mı meraklı bir çocuk Halil. Öyle ki, en yakın arkadaşları kitapları… Bir gün hayatı değişiyor Halil’in: Tepedeki ahşap eve taşınan “yabancı”, o ve arkadaşı Ömer için unutulmaz bir dostluğun kapısını aralarken, Keçibuldu’nun hayranlık verici doğasında ve güzel insanlarında vücut bulan “ilham perisi”nin de adresini veriyor.

***

“Keçibuldu Köyü’nde yaşıyorum ben: Bir tepenin yamacında yer alan, içinden pınar geçen güzeller güzeli, yemyeşil bir köy… (…) çobanlık yaparım okullar kapanınca. Dedemin kamıştan yaptığı kavalımı çalarak otlatırım koyunları. (Dedem kamıştan yalnız kaval yapmaz, hasır sandalye altlıkları ve sepetler de yapar. Hatta, ‘Kamıştan deyip geçme! Hayallerini bile taşır bu sepet be torun!’ der bana.) (…) Koyunları otlatırken Tembel de yardım eder bana… Sarı tüylü, iri, çok güzel bir çoban köpeğidir Tembel. Bir kusuru vardır yalnız; uykuyu çok sever! Ben kaval çalarken uzanır çimenlere, akşama kadar uyur. Otlağa giderken sadece kavalımı almam yanıma; acıkırsam yemek için biraz azık, bir de en yakın arkadaşlarımı koyarım heybeme… Arkadaşlarımı heybeme nasıl sığdırdığımı anlamadınız, hatta buna şaşırdınız, değil mi? Şaşırmayın şaşırmayın! En yakın arkadaşlarım kitaplardır benim.” 

**

“İlham perisi şu güzel ağacın yaprakları arasına gizlenmiş olabilir mi acaba? Yok, yok… Belki de şu kayalığın arkasındadır, ne dersiniz? Şu sincabın peşine takılsak bulabilir miyiz onu? Ya da şu kuşa sorsak söyler mi bize yerini? Belki de cırcır böcekleri görmüştür onu, hımmm… Perimizi bulana kadar durmak yok çocuklar!”

**

“Minik kuzu ayağa kalkmaya çalışıyor ama her seferinde yalpalayıp düşüyordu. Tam ona yardım edecektim ki, dedem durdurdu beni. ‘Düşe kalka her seferinde yere daha sağlam basmayı öğrenecek, doğanın kanunu bu… Ama sen şimdi tutup kaldırırsan onu, öğrenemez torun,’ dedi.”

Koray Avcı Çakman:

Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. mezunu olan ve 2006 yılından beri serbest yazar olarak çalışan Koray Avcı Çakman’ın çeşitli yayınevleri tarafından çocuklara yönelik 170 öykü ve masal kitabı yayımlanmıştır. 2006 yılı Ömer Seyfettin Öykü Yarışması’nda mansiyon, II. Behiç Erkin Öykü Yarışması’nda üçüncülük ödülü, “Arkadaşım Flamingo” konulu çocuk öykü yarışmasında ve II. Kelendiris Öykü Yarışması’nda ikincilik ödülleri kazanmıştır. 2011 yılında Almarpa’nın Gizemi ile Tudem Edebiyat Ödülleri’nde çocuk romanı dalında birinci olmuştur. Eşekliğini Unutan Eşek, Flamingo Günlüğü, Işığın Çocuğu Arel, Karga Beyaz ve Posbıyık Usta, Bir Keloğlan Bir de Eşeği, Hoflipuf, Uyuyan Topaç ve Köye Yazar Geldi adlı kitapları Can Çocuk Yayınları’ndan çıktı.

Kaynak: edebiyathaber.net