Güzel Günler Yakında | Yılmaz Pirinççi

Gece herkes için aynı gece değildir ne yazık ki

Ve her gün aydınlığı da eşit düşmüyor üstümüze.

Gün be gün eriyoruz üstümüzden akıp giden ırmaklar içersinde.

Gün be gün dağılıyoruz.

Ama biliyoruz.

Bizden önce yaşanmış hayatların bize dokunduğu gibi

Biz de dokunuyoruz bir şeylere.

Belki bir sokak kedisinin kirlenmiş tüylerinde yıkanıyor ellerimiz

Belki ezmekten son anda kaçındığımız bir çiçeğin yaşam arzusu düşüyor içimize

Belki yüzü düşmüş bir çocuğun dudaklarına bir anda iliştirdiğimiz bir gülümsemenin hatırına bize de gülümsüyor hayat .

Hem hayat dediğin nedir ki

Bir su damlasının ıslaklığını gökyüzüne taşımak değilmi

Bir çocuk çığlığına karışmak.

Bir dostun selamına düşmek

Bir telefon, bir sesleniş, bir nasılsın değilmi.

Biz buyuz işte.

Kendi hayatından vazgeçmiş insanlara yazılıyor bu hayat.

Yüzünü yalancı aynalardan yüreklere çevirmiş insanlara yazılıyor.

Bu yüzden en güzel şarkılar hep ağlatır.

Bu yüzden en güzel şiirler kanatır insanın içini.

Ve bu yüzden en güzel biz gülümseriz ağlarken.

Acıma kendine canımın içi.

Sakın acıma.

İlk kez mi kalkıyorsun ayağa .

İlk kez mi düşüyorsun.

Düşün .

Kaç kez yeniden doğurdun kendini

Düşün.

Kaç kez yeniden kalktın ayağa

Kaç kez gözyaşlarının tuzuyla yıkadın kanayan yaralarını.

Kaç gece gözlerinin kızılında düştü sabaha

Gözlerinin feri düşmedi henüz toprağa.

Sesin kaybolmadı henüz

Hala nefes alıyorsun.

Ve hala alnının çatına bakabiliyorsun insanların.

Merak etme.

Güzel günler yakında…

Yılmaz Pirinççi