Gurbette Bayram | Aylin Özgür
Nasıldır gurbet ellerde Bayram?
Emin olun ki, kolay değildir.
Belki de hiç bir yerde aynı değildir artık.
Nerede o eski bayramlar?
Bayram günü ev ahali bir araya toplanınca eskiden birlikte kutlanan değerli ve eşsiz bayramlar anılır ve günümüzle kıyaslama yapılır.
Birçok şey’de olduğu gibi, bayramlarda eksik kutlanır. Olduğu kadar der, şükür edip kaldığımız yerden devam ederiz hayatımıza.
Ve bir bayram daha dünde kalır, eskide kalan tüm nadide anılar gibi.
Gurbet ellerde bayramlar, asla bayram gibi geçmez.
“BAYRAM GELMİŞ, NEYİME?”
Bu sözü, km demiş bilmiyorum.
Tam da gurbette yaşayanlara uygun bir deyim.
Evet, gurbet ellerinde yaşanan bayramlar zordur.
Uzaktaki yakınlarına sadece telefon ile ulaşabilinir. Çok uzaklardan iyi bayramlar demek, ama onlara sarılamamak, o kadar acı verir ki. Her bayram sofrasında onlarla birlikte yer alamamanın burukluğunu tarif etmek mümkün değil.
Yinede şeye katlanıyor insan. Yeter ki iyi olsunlar diyorsun. Konuşurken, gözyaşlarına boğulurken bile hissettirmemeye çalışırsın. Boğazın düğüm düğüm olsa bile öksürerek yok etmeye çalışır, gözyaşlarını yüreğine akıtırsın.
Bayramlar hele ki hafta içi bir güne denk gelirse, hiç bir anlamı kalmıyor.
Sevdiklerinizle sadece bir akşam yemeğinde eskiler yad edilebilirsin.
“İnşallah, maşallah” der, daha nice güzel bayramlara diye dileklerde bulunulursun.
Her şeye rağmen hayat devam edip gider…
Nerede o eski bayramlar denince akla gelen ilk şey, evin günler önceden temizlenmesi ve bayram alışverişine çıkılmasıydı.
Eski bayramlar ne güzeldi. Büyük küçük herkes bayramı, bayramlıklarını giyerek karşılardı. Çocuklar bayramlıklarını giymek için sabırsızlanırlardı.
Ne yazık ki en çok da bayramlar değişti. Gelişen teknoloji, bitmek bilmeyen hayat telaşı ve her geçen gün daha da soğuk olan insanlar, eski sıcacık ve samimi bayramları rafa kaldırdı. Artık bayramlar eskisi kadar neşeli ve samimi değil.
Şimdiki çocuklar, o güzel bayramları yaşayamıyor olması çok üzücü..
Şimdilerde el öpmeyi adlandıramayan, anlam veremeyen yeni neslin çocuklarından, bayramları içselleştiren bizim kuşaklar arasında ayrı bir anlam kazanmış durumda. Yine de yeri geldikçe, çocuklara eski bayramları anlatmalı, göstermelidir.
“Nerede o eski bayramlar” diyenlerin en çok özlediği şey, çocukların hep bir ağızdan iyi bayramlar demesiydi. Eski bayramlarda tatil yapmaya değil, bayramlaşmaya gidilirdi. İlk önce ailenin en büyükleri ziyaret edilir, ardından bayram yerlerine gidilirdi. Bayram yerleri, şenlik alanlarına dönüşürdü.
Bayram neydi sahiden?
Bizi bir araya getiren, birbirini hatırlamaya sebep olan o değerli bayramlar…
Aradaki mesafe çok olsa da çoğumuzun aklından, “kuş olup uçsam, ailemin penceresine konsam, onları yeniden görsem,” düşüncesi geçer hep aklımızdan.
Yine de yeter ki gönüller bir olsun diyoruz. Gurbete, uzun ayrılıklara zor da olsa katlanıyoruz. Zaten kimimize göre bayram sadece tatilden ibaret bir araç haline geldi.
Yakınları uzakta olmasa bile gönüller uzak olmuştur bir kere.
“Bayram gelmiş neyime; hatırlayan yok ise” demiş, bir diğeri.
En güzel bayramlar sizinle olsun.
Hatırlayıp, hatırlananlardan olmanız dileğiyle.
Iyi Bayramlar…
…
Saygılarımla…