ALTIN
DOLAR
EURO
BIST
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Hatay °C

Günün Hikayesi | Peki Ya Sonra | Deniz Yalım Kadıoğlu

04.05.2021
607
A+
A-
Günün Hikayesi | Peki Ya Sonra | Deniz Yalım Kadıoğlu

İhsan Bey sizi çok beğeniyorum. Her salı içimde aşk cüceleri bayram ediyor. Susturmak istesem de kıyamıyorum. Yüzüme baksalar hiçbir şeyim yok, çocukları uğurlarken, ortalığı toplarken hep öteki sabahların ifadesi. Ne giyeceğimi bile düşünmüyorum, saçımda aynı telaşlı dalga. Oysa uyanıp da kalbimi duysalar… Sizi görmek için çırpınıyorum.

Yalnız o gün, haftanın ikinci günü üstümde bir ağırlık oluyor. Zincirimi daha çok hissediyorum. Otobüse yürürken neredeyse topallıyorum. Bileti uzatınca sağ bacağım basamakta kalıyor, son bir gayretle yanıma çekiyorum. Bilsem ki sizin düşleriniz de bana bakıyor, o zaman her ağrıya katlanacağım. Ayağımın takıldığı her şeyi, çürük masa bacağını, kitaplığın üst rafını, dolaptaki askıları sürükleyip arkanızdan geleceğim. Ama siz bunu bilmiyorsunuz.

Bugün toplantı odasına üçüncü girdim. Özellikle karşınıza oturdum. Başınızla beni selamladınız, yalancı demesem de sıradandınız. Cüceler buna bile kadeh kaldırdı. Önünüzde grafikli dosyalar vardı, haftalık raporunuzu sunacaktınız. Ciddiyetle dinlemeye başladım. Kollarınız kassız ama kalındı, elleriyle konuşanlardandınız. Birden çocukluğunuz karşıma çıktı. Gözleriniz yine iri ve açık, hiç görmediğiniz ülkeleri anlattınız. Eğilip gamsız başınızı okşadım. Müdür bey söz almasa birlikte gazoz da içecektik. O konuşurken hep yüzünüze baktım. Biçimliydi kaşlarınız, mavi gömlek esmer teninize ne de yakışmıştı. Benim olsaydınız sizi mavilere sarardım.

Hane halkından konu açıldı, biri ayrıntılı yorumlara başladı. Aklım sizin hanenize takıldı, kim bilir evinizde nasıldınız? İki yaşında bir kızınız vardı, hayatta en çok ona âşıktınız. Size kapıyı kim açıyordu? Eminim açanı kucaklıyordunuz. O kolların arasında ben olsaydım, her akşam bana hoş gelseydiniz… Kalkıp arka masaya yöneldiniz, Şoför Osman gibiydi adımlarınız. Sayenizde cücelere eğlence çıktı. Biri kahveci oldu, öbürü müşteri, kollarını aça aça yürüdüler. Gülmekten yorulunca uyudular. Alınmayın ne olur, hem haksız mıydılar, evde de böyle, koltuğunuzdan kalkıp mutfağa gidiyordunuz. Üzerinizde eski bir şort ve kolsuz tişört, dolaptan su alıp içiyordunuz. Viski şişelerinde saklıyordunuz suyu ama aslında rakıyı severdiniz. Bir de iyisinden karpuzu.

Yarım saat sonra toplantı bitecekti. Yüzüme bir kez olsun bakmadınız. Belki siz de benim kadar korkuyordunuz. Çıkışta bir çaylık işimiz vardı, ilk cümlede her şeyi anlayacaktık. Ne olurdu sanki soruverseydiniz? İskelenin yanındaki kahveye gider, kıyıdaki masalara otururduk. Tam sohbete girecekken dalga çıkardı, çaresizce ıslanıp gülüşürdük, “Hay aksi!” İşte o zaman sahiden gülerdiniz. Masal çocukları gibi susardı cüceler, iki ıslak yabancıyı izlerdi. Gözlerimden geçer, içinizden derdiniz, “Niye daha önce bulmadım seni?” Dudaklarım sıkılırdı, yapacak şey yok. Ya elimi tutacaksın ve gideceğiz buralardan ya da ceketindeki tuzlu su gibi kuruyacağız. O anda bir martı konardı masamıza, tostun son lokmasını çalardı. Sorardınız, “Bir çay daha?” Sorardım, “Peki ya sonra?” Yüzünüz ellerime düşerdi.

İhsan Bey düşlerim öylesine kısaydı ki, ancak cücelerle konuşabilirdim. Kan ter içinde kalsam da uzatamaz, ertesi sabaha bırakamazdım. İstemez miydim uçsuz bucaksız bir ovam olsun, tam ortasında küçük bir evim, perdeleri aralayıp size bakayım. Zaman bu kadarına izin verirdi. Saat buçuk olunca telefona bakardınız, herkeste aynı yuva telaşı. Karşı semtten bir el zincirimi çekerdi. Otobüse binmeden bir çay içerdim. Gelip de yanıma oturmazdınız. Ayağımı sürüyerek uzaklaşırdım, buluşmamıza tam yedi gün vardı.

Administrator
Administrator
Editörden Yazı Atölyesi, Çağdaş Türk ve Dünya Edebiyatı’nı merkezine alan bir Websitesidir. Yazı Atölyesi’ni kurarken, okurlarımızı günümüzün nitelikli edebi eserleriyle tanıtmayı ve tanıştırmayı hedefledik. Yazarlarımız, Yazı Atölyesi’nde, edebiyat, sanat, tarih, resim, müzik vb. pek çok farklı alandan bizlere değer katacağını düşünüyoruz. Bu amaçla, sizlerden gelen, öykü, hikaye, şiir, makale, kitap değerlendirmeleri, tanıtımı ve film tanıtım yazıları, anı ve edebiyata ilişkin eleştiri yazılarla, eserlerinize yer veriyoruz. Böylelikle kitaplarınızla eserlerinizin yer aldığı Yazı Atölyesi’nde, dünya çağdaş edebiyatı ile sanatın pek çok farklı alanında değer katacağına inanıyoruz. Yazı Atölyesi kültür sanatın, hayatın pek çok alanını kapsayan nitelikli edebiyat içerikli haber sunar. Bu nedenle başka kaynaklardan alınan, toplanan, bir araya getirilen bilgileri ve içerikleri kaynak belirtilmeksizin yayına sunmaz. Türkçenin saygınlığını korumak amacıyla ayrıca Türk Dil Kurumu Sözlüğünde önerilen yazım kuralları doğrultusunda, yayınladığı yazılarda özellikle yazım ve imla kurallarına önem verilmektedir. Yazı Atölyesi, üyeleri ve kullanıcılarıyla birlikte interaktif bir ortamda haticepekoz@hotmail.com + yaziatolyesi2015@gmail.com mail üzerinden iletişim içinde olan, bu amaç doğrultusunda belirli yayın ilkesini benimsemiş, sosyal, bağımsız, edebiyat ağırlıklı bir dijital içerik platformudur. Katkılarınızdan dolayı teşekkür ederiz. http://yaziatolyesi.com/ Editör: Hatice Elveren Peköz Katkılarınızdan dolayı teşekkür ederiz. http://yaziatolyesi.com/ Editör: Hatice Elveren Peköz Email: yaziatolyesi2016@gmail.com haticepekoz@hotmail.com GSM: 0535 311 3782 -------*****-------
YAZARA AİT TÜM YAZILAR
BİR YORUM YAZIN
ZİYARETÇİ YORUMLARI - 0 YORUM

Henüz yorum yapılmamış.