Günün Hikayesi / Güllü Nine / Zeynep Karaaslan Eman

Sağ el sol el farketmez yeterki helal lokma olsun hangisiyle istersen ye yavrııım ..

Yıkarkene ikisini birden yıkarız. Şuncağız bi kupa çay bile helaldir… Sabahtan aşama oya edip dururum sol elimle, ben pazarda satarım, şükür Rabbime. Tam yetmiş altı yaşındayım. Renk renk oyalarımı herkesler pek beğenirler.
Biz böyle gördük böyle biliriz hep. İşe başlarken, sofraya oturdun mu bir besmele çekersin …
Böyle anlatmıştı çayı koyarken.
Onu köy meydanında görmüştüm. Elinde baston kocaman çınarın önündeki banka oturmuştu.
. Selamın aleyküm ninem
.. Aleykümselam kızım. Nereye böyle?
.. Köyü gezmeye geldim resim yapıyorum ben.
.. Ne resmi?
.. Her gördüğüm şeyin resmini yapıyorum….
.. Pek güzel gel otur dinlen azıcık.
Oturdum…
Nine karşıya seslendi.
.. Hasaaan soğuk bi gazoz getir ablana.
.. Yok istemem sağolun.
.. Sen misafirsin olmaz öyle şey. Memleketin neresi kızım? .
.. Amasya ninem.
.. Benim torun askerlik yaptı orda. Uzak buraya.
.. Evet İstanbul’a taşındım bende gidemiyorum artık.
.. Bak kuşlara, çok kuş yuvası var bu ağaçta.
.. Evet
.. Çok severim ben kuşları, eskiden çok bülbüller öterdi bu ağaçlarda. Kalmadı toplayıp kafeslere soktular.
.. Buyur abla afiyet olsun.
.. Sağol.
. Meşhurdur bizim zafer gazozumuz.
.. Evet tadı güzelmiş.
Makineyi çıkarıp onu çektim. Koca çınarla birlikte.
. . Gel benim çiçekleri gör de onları da yap, bak karşıdaki bu mavi kapılı ev benim, hadi gidelim.
Kalktı ağır ağır eve yürüdük. Bahçede çok çeşitli çiçekler vardı. En çok sardunyalar hakimdi duvar diplerini renk renk sardunyalar kaplamıştı.
.. Bak bunlar kartopu, bunlar zambak çek bunları da.
Tenekelerdeki güller çok güzel kokuyordu.
. . Ben çay koyayım kızım.
. Zahmet etmeyin. Gazoz içtim ya.
.. O ayrı çay ayrı.
Divana oturdum. Örtüsü bile tarih kokuyordu. Etekleri kanaviçeli dantelliydi.
Çay içerken hep anlattı çok oyalar yapmıştı.
Bohçalardan biri divanın üstündeydi. Açtı.
.. Bak bu mevlüt oyası. Bu da gelin oyası bu da kaynana oyası. Çeyize konur bunlar.
.. Maşallah ninem sana.
. Her hafta pazara giderim dolmuş kapıdan alır kapıya koyar. Pazarda satıcılar ne lazımsa önüme alır gelirler. Ben sandalyede otururum. Masada oyalar olur renk renk. Akşam üstü dolmuşçu gene koyar beni evime.
.. Ne güzel insanlarmış.
. Çok iyiler sağolsunlar.
Biz konuşurken iki komşu geldi. Güllü nine onlara da oturduğu yerden çay koydu.
. Akşamlıyalım kal bende kızım. Misafiri ol.
. Olmaz ninem evde kedim var dönmem lazım. Komşu bakacak. Gece ağlar bensiz. Gene gelicem sana söz.
.. Benim resmimi de yap o koca çınarın önünde otururken yap. Üç yüz yaşında o çınar.
.. Tamam ninem yaparım.
O akşam aklımda hep yetmişaltı yaşında ninemin el emeği göz nuru oyaları vardı. Elini öperken cebime iğne oyalı bir mendil koymuştu.
.. Gözyaşı mendili bu kızım mevlütlerde kullanılırdı eskiden al hatıram olsun sana, oyası iğne oyası portakal çiçeğidir.. …
Güllü ninemin köye bir sağlık ocağı yaptırdığını sonradan öğrendim..
El emekleri göz nurları birikmiş sağlık ocağı olmuştu…
Onu mendile ve çınarın altındaki resmine baktıkça hep anıyorum…

Zeynep Karaaslan EmanDidim
Eğitimci
Şair yazar
2019
Kağıt Kuşlar kitabımdan