Görmedim | Ediz Servan Erdinç | Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ | NEBİH NAFİLE

Yüreğin çarpıyorsa hâlâ

Gözlerinin pınarları akıyorsa

Sevinçte, hüzünde ya da

Akıyorsa kanın tüm hızıyla

Yaşam da senin için akmakta

Senin için ey güzel insan…

…

Diyarbakır’da yaşayan eğitimci-şair Ediz Servan Erdinç’in “Görmedim” adlı şiiri ile sizlerle..

GÖRMEDİM

Sevdaya çare diye kaç tane tabip gezdim

Gözlerin gibi şifa dağıtanı görmedim

Ayağımın altında binlerce ömür ezdim

Sevdiğini dost doğru unutanı görmedim

Bir gram eksik tartmam aşkın terazisini

Gönlüm cennet zanneder huzur dolu sesini

Candan seven kullarda kıymetli mazisini

Bambaşka bir sevdayla uyutanı görmedim

Efsane seven diye ben varım lisanlarda

Mecnun olmak ne gezer yârine küsenlerde

Hislerimi taşıyan sayısız insanlarda

Tutuşan yüreğini soğutanı görmedim

Gülüşün süslüyorken sevinç dolu iremi

Bağrımda duruyor Ferhat’ın Şirin veremi

Âşıklar diyarında bir an bile kalbini

Gurura çırak verip eğiteni görmedim

Akşamın kor vaktinde tutsak bulutlar gibi

Seni benden koparan nankör hudutlar gibi

Aklını, umudunu; çaldığım utlar gibi

Hasret değirmeninde öğüteni görmedim…

 

EDİZ SERVAN ERDİNÇ