Gitmeli insan | Turan Özbudak
Gitmeli!
Bildiğin gitmeli insan!
Uğurlanmalı
Bazen yanağına incecik bir buse kondurmalı belki de
Bazen ellerini öpmeli doya doya
Ama
Yollanırken güle gülesiz olmalı
Elbette ağlanmalı yanmalı duygulanmalı
Böyle uğurlanmak günahsa günahın Allah’ına dayanmalı
Ama
Gitmeli insan be!
Yirmi dört ayar olmasa da çok ucuza kapanmadan son perde
Çareymiş gibi görünmeden düşünmeden
İşkence çekerek değil
Bir kör kurşunun bahanesine sığınmadan
Boğulmadan yanmadan
Arkasından teneke çalınarak kovalanmadan
Gitmeli insan be!
Gitmeli!
Bildiğin gitmeli insan!
Diş bilemeden kimseye
Savaşa gider gibi değil
Askerden kaçar gibi değil
Cepheye koşar gibi değil
Düşmanı kovalar gibi değil
Bakkala gider gibi oğlunu yolcu eder gibi
Kızına gelinlik giydirir gibi torununu parka götürür gibi
Yârinle mehtaba çıkar
Seksek oynar misket yuvarlar
Okula gider gibi
Gitmeli insan be!
Gitmeli!
Bildiğin gitmeli insan!
Cehennemi korkutarak kendi yangınınla
Geçmişine çatarcasına
Sanki benden naçarcasına değil
Misafirin gittiği gibi
Kapıda ayakkabılarını giyip işe gittiğin gibi
Gitmeli insan be!
Gitmeli
Bildiğin gitmeli insan
Çocuk gibi genç gibi baba gibi ana gibi
Ölüp unutulur yok olur gibi değil
Gider gibi değil
Yeğen!
Gitmeli insan be!
Turan Özbudak
03 Ağustos 2016 Çarşamba 16.45