Ertelediğimiz Zamanlar | Yılmaz Pirinççi
Erteledigimiz
zamanlardan ne kaldı elimizde
Kapalı kapılar ardında yaşıyoruz şimdi
Yıllarca
ertelediğimiz ne varsa şimdi genzimizi yakıyor.
Kapıcının sohbetleri
Yolda yürürken
görmezden geldiğimiz insanlar
Arayıp sormayı hep
sonraya bıraktığımız dostlar.
Yaşlı annemiz.
Teyzemiz. Dayımız.
Bayramdan bayrama ziyaret
ettiğimiz akrabalar, arkadaşlar.
Pazar kalabalığı.
Daha önceleri çok ta
umursamadığımız ne varsa şimdi nasıl da özlüyoruz değilmi.
Yaz
aylarında çimleri sulayan fıskiyeler altında tepeden tırnağa ıslanıp çamurlara
bulandığınız oldu mu hiç.
Yada yağmur altında sevdiğinizle elele yürüyüp bir ağacın altında yada bir
sokağın köşesinde öpüştünüz mü?
Size boncuk boncuk bakan bir köpek yavrusu ile konuştunuz mu?
Metro durağında aceleniz olsada durup üniversiteli iki gencin bir gitarın
tellerinde hayat bulan sevdalarına tanıklık ettiniz mi?
Aslında
hayat bu işte…
Erteledigimiz, boş verdiğimiz, görmezden geldiğimiz ne varsa hayatın ta
kendisi.
Statünün, mevkinin, ve daha bir çok kriterin hiç bir öneminin kalmadığı şu
zamanlarda emin olun kendimize gelmemiz için çok büyük bir fırsat.
Çocuğumuzu öpmeye korkuyoruz şimdi.
Sarılmaya korkuyoruz.
Ve aslında ne kadar az sevdiğimizi görüyoruz.
Günlük telaşlar içersinde kendimize ve hayata ne kadar az zaman ayırdığımızı görüyoruz.
Ertelemeyin
hayatı bundan sonra.
Mutfak dolabınızda bekleyen hiç kullanılmamış porselen takımları çıkarın
Davetler için sakladığınız o pahalı ayakkabıları, marka gömlekleri çıkarın.
Nereye
giderseniz gidin bundan sonra olmak istediğiniz gibi gidin.
Yaşamak istediğiniz gibi yaşayın.
Ve
dolu dolu sevin.
Sevmenin insana ne kadar iyi geldiğini sizde keşfedin.
Bir
zaman sonra her şey yoluna girecek emin olun.
Kalabalıklar dolduracak her yeri.
Bir anda olmasa bile her şey düzelecek,
Ama
biz de kendimizi düzeltelim ne olur.
Gülümsemeyi, saygı duymayı, sevmeyi ve aslında bu dünyada bir misafir olduğumuzu
bilerek yaşamayı öğrenelim.
İnanın sevgi ile aşılır bütün zorluklar.
İnsan sevgi ile yol alır. Sevgi ile hatırlanır.
Sevgiyle kalın. Sağlıkla kalın…
Yılmaz Pirinççi