Ekmek Güneş Kadar Sıcaktır | Selahattin Utkun
Ince ince
bir kar gelir
Yeryüzü telaştadır.
Arkasından bir yığın sır
Bir yığın acı
Ve gözyaşları çimlenir.
Kar göğsünde güller ateştedir.
Ateş mutlu
Su gibi durulanır
Gül koynunda düştedir.
Bir çocuk özlemlerine küskün
Kendisiylede kavgadadır.
Anılar apansız yanar
Bütün yakarışlar bir bir devrilir
Kirpiklerinden güneş
Yüzünden baharlar süzülür.
Hem kar
Hem güller göğüslerinden daralır.
Yollar açlık içinde ve yastadır.
Gün mahcup
Bütün nehirler mahcup
Bütün baharlar mahcup
Sular güz dalgalarııyla süslenir.
Kuşlar aç
Nehirler karanlık
Kar simsiyah ve ihanetle kalır.
Kuşlarla karlar zehirli bir öpüştedir.
Dudak kıyılarından şiirler havalanır
Güller gibi de habire tozar.
Aklım hala küllenmiş gülüştedir.
Donuk bir acı yayılır sonra
Yürek sinelerinde de dalsız bir tipi.
Bin kere ölür bakışları
Yavaşcana ölür de
Bir daha
Bir daha
Demli bir sevda uçuşundadır.
Bir şarkı duyulur yeniden
İncecik eski bir şarkı
“Erzurum dağları kar ile boran.”
Bir güneş savrulur yüreğinden
Kar ikliminde akasyalar güverir.
Oturur suskun bir ekmekle söyleşir.
Bir ürperti tutuşur içinde
Yüreği hala yetimcedir.
Ekmekse güneş kadar sıcak.
SELAHATTİN UTKUN